Η Παγκόσμια Ημέρα Φάρων καθιερώθηκε το 2003 με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης Φαροφυλάκων. Γιορτάζεται κάθε χρόνο την 3η Κυριακή του Αυγούστου, ημέρα κατά την οποία οι φάροι είναι ανοιχτοί στο κοινό να τους επισκεφτεί και γίνονται διάφορες εκδηλώσεις κατά τόπους.
Σκοπός αυτής της πρωτοβουλίας είναι η ενημέρωση των πολιτών για τη σημασία των φάρων και των υπόλοιπων ναυτικών βοηθημάτων στη ναυσιπλοΐα, αλλά και η προβολή του έργου που επιτελούν οι φαροφύλακες, συχνά κάτω από δύσκολες συνθήκες.
Σε αυτό το αρχαίο, μωσαϊκό έργο τέχνης, εικονίζεται ο περίφημος Φάρος της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου. Το μωσαϊκό χρονολογείται από την προ-βυζαντινή περίοδο. Το σπάνιο αυτό μωσαϊκό του Φάρου της Αλεξάνδρειας, είναι η μόνη εικόνα, που απεικονίζει το σχήμα του! Το μωσαϊκό βρέθηκε στην αρχαία ελληνική πόλη Ολβία – μια από τις πολλές αρχαίες ελληνικές πόλεις που έφεραν αυτό το όνομα – της Κυρηναϊκής, νυν Κάστρο – Qasr Libya, στην έκταση της Λιβύης. Η πόλη ιδρύθηκε από τους Έλληνες τουλάχιστον από τον 4ο αιώνα π.Χ. Το μωσαϊκό εικονίζει έναν άνδρα-γίγαντα-Ήλιο, στην κορυφή του κτιρίου του φάρου, ο οποίος είναι σε συνεργασία και συνεννόηση με έναν άλλον «φαροφύλακα», σε διπλανή φαροικία. Ο φαροφύλακας-Ήλιος μπήγει το σπαθί του στο κάτοπτρο. Ίσως έτσι ολοκληρώνει ένα κύκλωμα, και… ανάβει ο φάρος.
Ο Φάρος της Αλεξάνδρειας (Fischer von Erlach) Χαρακτικό του Fischer von Erlach με παράσταση του Φάρου της Αλεξάνδρειας. Δημοσιεύτηκε το 1721 στο βιβλίο Entwurf einer historischen Architektur (Σχέδιο ιστορικής αρχιτεκτονικής) του Johann Bernhard Fischer von Erlach.
Ας κάνουμε παζλ...
Αν θέλετε, μπορείτε να κάνετε εδώ 2 παζλ του Φάρου της Αλεξάνδρειας:
Αύγουστος 1303: Σβήνει για πάντα ο Φάρος της Αλεξάνδρειας
Η Ελλάδα, που είναι χώρα θαλάσσια και νησιωτική, έχει 120 παραδοσιακούς φάρους, μέσης ηλικίας περίπου 2 αιώνων.
ΕΡΤ1-ΟΙ ΕΡΗΜΙΤΕΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΤΡΙΝΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΟΥΣ(ΦΑΡΟΙ)
Από την εκπομπή " Επαγγέλματα της Θάλασσας".
Αφιέρωμα στους Φάρους
Υπηρεσία φάρων
Κάθε φάρος έχει το δικό του ξεχωριστό όνομα, ανάλογα με την περιοχή που βρίσκεται.
ΦΑΡΟΣ ΠΑΠΑΣ
ΦΑΡΟΣ ΑΡΜΕΝΙΣΤΗΣ ΜΥΚΟΝΟΥ
Ελληνικοί Ιστορικοί Πέτρινοι Φάροι
και ο Φάρος της Μονεμβασίας
Για κάθε ναυτικό, φάρος σημαίνει ασφάλεια της ρότας του, οδηγός στη νύχτα, προστάτης αλλά και σύντροφος. Η σχέση επικοινωνίας των ναυτικών με το φως του φάρου που γυρίζει, αλλάζει, χαμηλώνει, δυναμώνει, πάντα με την ίδια σειρά, αυτός ακριβώς ο διάλογος γοήτευε και συνεχίζει να γοητεύει. Τα κτήρια, τα κελύφη, τα μηχανήματα, οι μηχανισμοί, τα κάτοπτρα, οι φακοί αλλά και οι φαροφύλακες και οι μηχανικοί και οι κτιστάδες, ό,τι αποτελεί έναν φάρο, υπηρετούν έναν και μόνο σκοπό: Το φως μέσα στο σκοτάδι.
Οι Φάροι της Ελλάδας
Επιμέλεια: Γιώργος Φωκιανός Από την εκπομπή "Καθημερινή Ιστοριογραφία" με την Δώρα Σαρρή-Αθήνα 9.84 Μίλησαν οι:
Γήσης Παπαγεωργίου-Πλοίαρχος ΠΝ ε.α.
Μάκης Κουλουλίας-Συνταξιούχος Φαροφύλακας
Δείτε ένα πολύ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ για τους φάρους της Ελλάδας, με μαρτυρίες φαροφυλάκων, που μιλούν για την τόσο ξεχωριστή εργασία του φαροφύλακα και τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν. Όλα αυτά με μοναδικές εικόνες από τις πανέμορφες ελληνικές θάλασσες, μέσα από το φακό της SONY.
Ακρωτήριο Μαλέας ή Κάβο Μαλιάς ή Καβομαλιάς
Βρίσκεται στα νοτιοανατολικά της Πελοποννήσου, στον Νομό Λακωνίας, όπου και απολήγει η χερσόνησος της Επιδαύρου. Είναι το δεύτερο νοτιότερο σημείο της ηπειρωτικής Ελλάδας, μετά το ακρωτήριο Ταίναρο.
Στην αρχαιότητα ο Κάβο Μαλιάς αποτελούσε σημαντικό ναυτικό πέρασμα. Οι συχνές εναλλαγές του καιρού προκαλούσαν πολλά προβλήματα ιδίως με τους έντονους τοπικούς ριπαίους ανέμους, που παρατηρούνται μέχρι την εποχή μας.
Ήδη στην ομηρική Οδύσσεια (ι 80-81) ο Οδυσσέας αναφέρει ότι, καθώς επιχειρούσε να περάσει τον Μαλέα στο ταξίδι επιστροφής του από την Τροία στην Ιθάκη, η δύναμη του βοριά και του ρεύματος τον έσπρωξαν εκτός πορείας.
Γνωστή και η έκφραση των αρχαίων Ελλήνων: «Μαλέαν δε κάμψας, επιλάθου των οίκαδε» (αν αποφασίσεις να περάσεις τον Μαλέα, ξέχνα πως έχεις οικογένεια).
Ο φόβος των τρικυμιών, αλλά και των εκεί πειρατών είχε επιβάλει στους εκ της Ιταλίας Αφρικής και Ασίας εμπόρους, να μη χρησιμοποιούν «της Μαλέας» τον περίπλου, αλλά να διακομίζουν τα εμπορεύματά τους μέσω του Ισθμού της Κορίνθου.
Δύσκολο σημείο για τους ναυτικούς και το πέρασμα των καραβιών από εκεί πλέκεται με πολλές ιστορίες...γεμάτες φόβο και δέος! Μα στην άκρη του στέκει η ελπίδα! Το φως που αναβοσβήνει στο σκοτάδι! Ο φάρος!!!
Απολαύστε το σαν ταινία!
Επάγγελμα: Φαροφύλακας
Στους φάρους που άναψαν στις ελληνικές ακτές μέχρι τις αρχές του αιώνα, κι είχαν όλοι για καύσιμο το πετρέλαιο, η ανθρώπινη παρουσία ήταν απαραίτητη .Ο φαροφύλακας έπρεπε να ανάψει το φάρο με τη δύση του ήλιου, να φροντίζει τη φλόγα μέχρι την ανατολή και τότε να σβήσει το φάρο και να τον ετοιμάσει πάλι για την επόμενη βάρδια. Ακόμα και τα μικρά φανάρια των λιμανιών χρειάζονταν κάποια ανθρώπινη επιτήρηση για να ανάβουν, να δίνουν το φως όλη τη νύχτα και το πρωί πάλι ανθρώπινο χέρι να τα σβήνει. Οι φαροφύλακες είναι έξω από τους φάρους απέναντι από τις παραλίες και προσέχουν τις εισόδους των φάρων. Οι συνθήκες διαβίωσης ήταν απλά απαράδεκτες. Περιορισμένα ήταν τα μέσα διαβίωσης, ενώ σε πολλές περιπτώσεις τις συνθήκες χειροτέρευαν μακράς διάρκειας κακοκαιρίες. Αυτό σημαίνει θέματα ανεφοδιασμού και υγείας. Γίνεται έτσι εύκολα κατανοητό πως για να ευδοκιμήσει κανείς στο επάγγελμα του φαροφύλακα, δεν έπρεπε να είναι μόνο ανθεκτικός σωματικά, αλλά και ψυχολογικά και να αντέχει σε μακρές περιόδους απομόνωσης και προσαρμογής στο απλό περιβάλλον. Για να γίνει κανείς φαροφύλακας έπρεπε να έχει ευθύνη και προσήλωση στο καθήκον, αφού η κακή λειτουργία του φάρου προκαλεί τεράστιους κινδύνους για την ασφάλεια των ναυτικών και των πλοίων τους.
Η ιστορία του κυρίου Νικήτα, που υπήρξε 30 χρόνια φαροφύλακας στη Στρογγύλη, το πιο μακρινό νησάκι της Ελλάδας...
30 χρόνια φαροφύλακας!
Η ζωή ενός φαροφύλακα στην Ελλάδα: «Ο φάρος δεν σβήνει ποτέ»
Ο Νίκος Τσάκωνας, φαροφύλακας στη Μονεμβασιά, μιλά στη HuffPost Greece για τη ζωή στον φάρο και η Υπηρεσία Φάρων μας εξηγεί όσα πρέπει να ξέρουμε για το Φαρικό Δίκτυο της Ελλάδας.
Φαροφύλακας: ενδιαφέρουσα, μα δύσκολη δουλειά ! Πολύ δύσκολη!!!
Ας δούμε περισσότερα για το επάγγελμα του φαροφύλακα από τον ιστότοπο "Αγωγή Σταδιοδρομίας: Επαγγέλματα της θάλασσας" Την ομάδα τους αποτελούν μαθητές και μαθήτριες του 1ου ΓΕΛ Αγίου Δημητρίου Αττικής.
«Και όμως, υπάρχουν ακόμα φαροφύλακες. Θα έλεγα υπάρχει μια νέα γενιά φαροφυλάκων», αναφέρει ο πλοίαρχος Παναγιώτης Φανουράκης, υποδιοικητής της Υπηρεσίας Φάρων του Πολεμικού Ναυτικού που έχει την ευθύνη συντήρησης και λειτουργίας των φάρων. «Το 2001 έπαψαν να φωτίζουν οι τελευταίοι που λειτουργούσαν με αέριο ασετιλίνης και μαζί με αυτούς αποσύρθηκαν οι “παλαιοί φαροφύλακες”. Εκείνοι είχαν μεταξύ άλλων την αρμοδιότητα να “φορτώνουν” κάθε έξι ώρες τους φάρους προκειμένου να λειτουργούν. Ζούσαν απομονωμένοι σε μια βραχονησίδα, συνήθως για όλη τους της ζωή. Στις ημέρες μας οι ηλεκτρικοί και ηλιακοί φάροι που υπάρχουν έχουν άλλες ανάγκες. Είναι λίγοι πλέον οι φαροφύλακες που μένουν μόνιμα στους φάρους, μόλις οκτώ, και αυτοί υπό συνθήκες πολύ καλές, με τηλεόραση, κινητά τηλέφωνα. Οι υπόλοιποι φαροφύλακες- από τους 72 συνολικά που υπάρχουν- πηγαίνουν καθημερινά στους φάρους για κάποιες ώρες», συμπληρώνει. «Εδώ είσαι μόνο εσύ και η θάλασσα», λένε οι άνθρωποι που έχουν σαν σπίτι τους, τους φάρους του Αρχιπελάγους. Οκτώ φαροφύλακες εξακολουθούν να ζουν σε ακρωτήρια και βραχονησίδες. Ο Χρήστος Τσακίρογλου συντηρεί τις ηλιακές γεννήτριες που τροφοδοτούν με ενέργεια 1.091 φάρους. «Συντηρώ τα μηχανήματα του φάρου, ελέγχω τις λειτουργίες του, ειδοποιώ την υπηρεσία όταν υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Ταυτόχρονα επιμελούμαι το κτίριο, το βάφω, το καθαρίζω. Η αλμύρα είναι ο χειρότερος εχθρός για ένα οίκημα και μάλιστα παλιό, όπως οι περισσότεροι φάροι». O κ. Φάνης Πινάκης είναι φαροφύλακας στη Λήμνο, στην Πλάκα, «11 χιλιόμετρα από την Ίμβρο», όπως λέει. «Όταν με ρωτάνε τι δουλειά κάνω και τους απαντώ φαροφύλακας, πολλοί με κοιτάνε παράξενα. Δεν πιστεύουν ότι υπάρχει ακόμα αυτό το επάγγελμα», υπογραμμίζει. «Για να κάνεις αυτή τη δουλειά πρέπει να έχεις μεράκι, να αγαπάς τη θάλασσα και κυρίως τον εαυτό σου, γιατί περνάς πολλές ώρες μαζί του. Εγώ είμαι 31 ετών και δουλεύω ως φαροφύλακας από το 2003». Με δεδομένο ότι υπηρετεί σε μια περιοχή κοντά στα σύνορα, έχει να θυμηθεί πολλές ιστορίες με τουρκικές ακταιωρούς. «Υπάρχουν περίοδοι που βλέπω τους Τούρκους λιμενικούς κάθε μέρα. Έχουμε καλές και ανθρώπινες σχέσεις» λέει, ενώ συμπληρώνει ότι δεν φοβάται τίποτα. «Μια από τις χειρότερες στιγμές που έχω περάσει ήταν όταν είχαν επιχειρήσει να αποβιβαστούν στο νησί λαθρομετανάστες. Τους έβλεπα να πλησιάζουν από μακριά, στο σκοτάδι, μέσα σε μια φουσκωτή βάρκα. Δεν ήξερα πώς να αντιδράσω. Ειδοποίησα το Λιμενικό και ανέλαβαν αυτοί» λέει. Ο Φάνης είναι παντρεμένος και με τη σύζυγό του, έχουν ήδη ένα μωρό και περιμένουν δεύτερο. «Η οικογένειά μου δεν μένει μαζί μου στον φάρο. Εγώ φεύγω μία ή δύο φορές την εβδομάδα και πηγαίνω στην πρωτεύουσα του νησιού και τους βλέπω» συμπληρώνει. Η αμοιβή ενός πρωτοδιοριζόμενου φαροφύλακα είναι, μαζί με τα επιδόματα, περίπου 900 ευρώ τον μήνα. Σήμερα λειτουργούν 1.091 φάροι με ηλιακή ενέργεια και άλλοι 340 με ηλεκτρική. «Εκτός από τους φαροφύλακες, σημαντικό ρόλο στη λειτουργία ενός φάρου παίζουν και οι τεχνίτες φάρων», λέει ένας από αυτούς, ο Χρήστος Τσακίρογλου. Όπως σημειώνει, οι ηλιακοί φάροι αντικατέστησαν αυτούς που λειτουργούσαν με ασετιλίνη. «Η ηλιακή ακτινοβολία συλλέγεται από τις ηλιακές γεννήτριες και αποθηκεύεται στους συσσωρευτές. Ακόμα και αν ο ήλιος “κρυφτεί” για ένα δεκαπενθήμερο, ο φάρος θα λειτουργεί κανονικά».
ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΦΑΡΟΦΥΛΑΚΕΣ;
Υπήρχαν άραγε γυναίκες φαροφύλακες ή πρόκειται για επάγγελμα καθαρά ανδροκρατούμενο;
Σύμφωνα με την Υπηρεσία Φάρων:
"Οι γυναίκες που προσλήφθηκαν ήταν κυρίως σύζυγοι ή θυγατέρες φαροφυλάκων και κάλυπταν τις κενές θέσεις μονίμων φαροφυλάκων συνέπεια μεταθέσεως αλλά και αντικατάστασης οιονδήποτε ο οποίος είχε πολύμηνη άδεια (συνήθως αναρρωτική, λόγω των δύσκολων συνθηκών διαβίωσης/ ατυχημάτων κ.α.)
Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις πρόσληψης άπορων γυναικών με παιδιά καθώς και χήρες διατελεσάντων φαροφυλάκων.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να αναφέρουμε ότι παρόλο που η χρονική περίοδος 1910-1930 ήταν εξαιρετικά δύσκολη για τη Ελλάδα λόγω των συνεχών πολέμων (Βαλκανικοί Πόλεμοι, Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος κ.α.) και την ακολουθούμενη οικονομική κρίση, η Υπηρεσία Φάρων μέσω του τότε Διευθυντή της Στυλιανού Λυκούδη καθώς και της ευχέρειας που του παρείχε η κείμενη νομοθεσία, ανταποκρίνονταν θετικά στα αιτήματα άπορων γυναικών για πρόσληψή τους ως προσωρινοί φαροφύλακες εκτελώντας μέγιστο κοινωνικό έργο και δίνοντας ελπίδα ζωής σε αρκετές οικογένειες".
Ο φάρος αυτός κατασκευάστηκε το 1890 από την Γαλλική Εταιρεία Φάρων. Το ύψος του πύργου του είναι 14 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 65 μέτρα. Βρίσκεται στο νοτιότερο σημείο της Ρόδου στο ακρωτήριο Πρασονήσι, ένα από τα πιο ονομαστά κέντρα για windsurfing στην Ευρώπη, καθώς ο άνεμος πάντα φυσά σε κάποια από τις δυο του ακτές. Εντάχθηκε στο Ελληνικό Φαρικό δίκτυο το 1947 και ανακατασκευάστηκε το 1996.
Φάροι στην άγρια θάλασσα
Γιατί η θάλασσα είναι πολύ συχνά αγριεμένη! Τόσο που μπορεί τα κύματά της να φτάσουν να καλύψουν το φάρο!!! Μόνο δέος μπορεί να προκαλέσει αυτή η εικόνα!!!
Ποια ήταν η τύχη των φάρων στο πέρασμα των χρόνων;
Καταστροφές των φάρων
Οι μεγαλύτερες καταστροφές στο Eλληνικό Φαρικό δίκτυο προκλήθηκαν κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και συγκεκριμένα κατά την αποχώρηση των Γερμανικών στρατευμάτων από την Ελλάδα. Το 1940 υπήρχαν 206 πέτρινοι φάροι, ενώ μετά το τέλος του πολέμου απέμειναν σε λειτουργία μόνον οι 19. Η πρώτη προσπάθεια ανασυγκρότησης του δικτύου άρχισε το 1945 και συνεχίστηκε έως τα μέσα της δεκαετίας του ΄50. Περίπου 80 φάροι ανακατασκευάστηκαν.
Φωτοσημαντήρες αντί φάρων
Οι φωτοσημαντήρες επισκίασαν την χρησιμότητα των φάρων. Πολύ φθηνότεροι, ευκολότεροι στην τοποθέτηση και την συντήρηση αναπτύχθηκαν σε ευρεία κλίμακα, σε όλους τους σημαντικούς θαλάσσιους διαύλους.
Πώς επηρέασαν οι εξελίξεις των τηλεπικοινωνιών την επιβίωση των φάρων;
Οι εξελίξεις των τηλεπικοινωνιών και περισσότερο στις δορυφορικές επικοινωνίες ήρθαν και έφεραν ριζικές αλλαγές στο επάγγελμα του φαροφύλακα και στη συντήρηση των φάρων. Έως το 1980 η Υπηρεσία Φάρων απασχολούσε 320 φαροφύλακες, οι οποίοι συντηρούσαν το δίκτυο και προλάμβαναν τις φθορές στα χτίσματα. Σταδιακά ο αριθμός των φαροφυλάκων τους μειώθηκε και σήμερα δεν ξεπερνούν τους 70.
Φάρος Τρίκερι Μαγνησίας
Επίσκεψη στο Φάρο Γουρούνι Σκοπέλου(Μαγνησία)
Πάνω σε μια κατάφυτη, καταπράσινη πλαγιά συναντάμε τον φάρο Γουρούνι, στην όμορφη Σκόπελο, στις Σποράδες. Ο φάρος είναι ένας λιθόκτιστος πύργος, ύψους 14 μέτρων που μαζί με τον φωτιστικό κλωβό φτάνει σε ύψος τα 18 μέτρα. Ο πύργος του φάρου είναι ενσωματωμένος σε ένα φαρόσπιτο, επίσης πέτρινο.
Ο φάρος λειτούργησε για πρώτη φορά το 1884 με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου παρέμεινε σβηστός και επαναλειτούργησε το 1944. Εκατό χρόνια μετά την πρώτη λειτουργία του (1984) αντικαταστάθηκαν τα μηχανήματα πετρελαίου και λειτούργησε ως ηλεκτρικός. Έχει χαρακτηριστεί ως Ιστορικό Διατηρητέο Μνημείο.
Φάρος Γαύδου
Διάσωση των φάρων και δυνατότητες αξιοποίησής τους
Φάροι ανοίγουν τις πόρτες τους στο κοινό σε όλη την Ελλάδα για την Παγκόσμια ημέρα φάρων
Η Υπηρεσία Φάρων προχώρησε στην εκπόνηση ενός φιλόδοξου σχεδίου με στόχο την προσέγγιση του δικτύου από τον κόσμο. Το 2000 για πρώτη φορά πέρασαν μέρος των διακοπών τους σε φάρους, περίπου 50 στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού. Οι παρατηρήσεις τους σημειώθηκαν, προκειμένου να προσαρμοστεί αυτό το σχέδιο στα μέτρα των πολιτών που επιθυμούν να επισκεφθούν και να μείνουν για κάποιο χρονικό διάστημα στις οικίες των φαροφυλάκων. Επίσης, οργανώθηκαν 3 εκδρομές προσκόπων και κρίνοντας τα αποτελέσματα ως ιδιαίτερα θετικά, αυτή η δραστηριότητα θα αποκτήσει συστηματικότερο χαρακτήρα.
Ορισμένοι φάροι, με πρωτοβουλία των Τοπικών Αρχών, αναπαλαιώνονται και είναι ανοικτοί για το κοινό.
Στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Φάρων, η Ελλάδα ως νησιωτική χώρα, συμμετέχει στον εορτασμό της, ανοίγοντας 28 φάρους για το κοινό. Οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να ενημερωθούν για τη συμβολή των φάρων στην ασφάλεια της ναυσιπλοΐας, και φυσικά να απολαύσουν το εκπληκτικό τοπίο, αφού τις περισσότερες φορές οι φάροι βρίσκονται σε σημεία άγριας φυσικής ομορφιάς.
Ο φάρος στο ακρωτήριο Ταίναρο(Λακωνία)
Το Ακρωτήριο Ταίναρο βρίσκεται ανάμεσα σε δύο κόλπους (Μεσσηνίας-Λακωνίας) και αποτελεί το νοτιότερο άκρο της βαλκανικής Χερσονήσου. Οι αρχαίοι το ονόμαζαν «Μεταπέα Άκρα» και πίστευαν ότι εκεί βρισκόταν η πύλη για τον Άδη. Το ακρωτήριο Ταίναρο βρίσκεται στο μεσαίο πόδι της Πελοποννήσου και πήρε το όνομά του από τον μυθικό ήρωα Ταίναρο που ήταν γιος του Δία και ο οικιστής που ίδρυσε την πόλη Ταίναρο στην Ακρωταινάρια χερσόνησο.
Σύμφωνα με τον Στράβωνα από το ακρωτήριο Ταίναρο οι ναυτικοί υπολόγιζαν τις ναυτικές αποστάσεις. Την περίοδο της Τουρκοκρατίας αποτελούσε ορμητήριο των πειρατών της Μάνης και οι ναυτικοί φρόντιζαν να πλέουν σε απόσταση από το ακρωτήρι για να μην πέσουν θύματα πειρατείας. Από εκείνη την εποχή επικράτησε το γνωμικό «Από τον Κάβο Ματαπά σαράντα μίλια αλαργινά!».
Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα οι Γάλλοι έχτισαν στην άκρη του ακρωτηρίου έναν πέτρινο φάρο, ύψους 16 μέτρων για να συμβάλει στον ασφαλή διάπλου των πλοίων. Ξεκίνησε να φωτίζει τη Μεσόγειο το 1987 αφού εξοπλίστηκε με φωτιστικό μηχανισμό και περιστροφικό διοπτρικό. Επανδρώθηκε με φαροφύλακες, οι οποίοι φρόντιζαν να ανάβουν τον φάρο και να δίνουν ζωή στο απόμακρο ακρωτήριο της Πελοποννήσου. Από το ύψος του φάρου μπορούσαν να αγναντεύουν το απέραντο γαλάζιο και την ανατολή και δύση του ηλίου. Το 1930ανακαινίστηκε και κατά τη διάρκεια της κατοχής έπαψε να λειτουργεί, όπως συνέβη με τους περισσότερους φάρους της Ελλάδας.
Τη δεκαετία του ‘50 ο φάρος επαναλειτούργησε, αλλά το 1984 στήθηκε αυτόματο φωτιστικό μηχάνημα και εγκαταλείφθηκε.
Ο Φάρος των Χανίων αποτελεί στην πραγματικότητα ένα σπουδαίο αρχαιολογικό μνημείο. Ένα αξιοθέατο που εντυπωσιάζει όποιον έχει την ευκαιρία να τον θαυμάσει από κοντά. Δεσπόζει στο παλιό Λιμάνι των Χανίων και δεν αποτελεί μόνο το «φύλακα» του ενετικού λιμανιού αλλά ταυτόχρονα και το πιο φημισμένο στολίδι του. Ο Αιγυπτιακός Φάρος στέκει στον λιμενοβραχιόνα εδώ και πέντε αιώνες έχοντας τη δική του ξεχωριστή ιστορία να διηγηθεί.
Ο Φάρος Τουρλίτης, στη Χώρα της Άνδρου, στέκει πάνω σε ένα βράχο και φωτίζει για περισσότερα από 120 χρόνια. Γραφικός και εντυπωσιακός, αποτελεί τον μοναδικό στην Ευρώπη, που είναι χτισμένος πάνω σε βράχο, μέσα στη θάλασσα. Κατασκευάστηκε το 1887 και φώτισε για πρώτη φορά την 1η Ιανουαρίου του 1897. Ο πύργος του είναι κυλινδρικός με ύψος 7 μέτρα.
Ο 1ος αυτόματος φάρος της Ελλάδας
Ο Φάρος Τουρλίτης ξεχωρίζει και για το γεγονός ότι είναι ο πρώτος “αυτόματος” φάρος της Ελλάδας με τεχνολογία που του έδινε μεγάλη αξιοπιστία, καθώς δεν απαιτούσε διαρκή επιτήρηση.
Η καταστροφή του στο Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο και η
ανακατασκευή του
Στην διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, τον Σεπτέμβριο του 1943, ο βομβαρδισμός της Ιταλικής Φρουράς της Άνδρου από τους Γερμανούς, κατέστρεψε και τον Φάρο. Το 1950, με την ανασυγκρότηση του δικτύου των φάρων της Ελλάδας, λειτούργησε ως αυτόματος ασετιλίνης πάνω στα ερείπια του παλαιού. Το 1994 ανακατασκευάστηκε στην αρχική του μορφή και από τότε λειτουργεί και πάλι ως αυτόματος ασετιλίνης.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για έναν από τους εντυπωσιακότερους φάρους της Ελλάδας, ο οποίος μάλιστα έχει γίνει και γραμματόσημο. Έχει ταξιδέψει σε όλο το κόσμο ως μέρος της σειράς γραμματοσήμων “Φάροι της Ελλάδας” των Ελληνικών Ταχυδρομείων.
Ο Φάρος Τουρλίτης, στη Χώρα της Άνδρου σε γραμματόσημο
Αστείρευτες οι ομορφιές της Ελλάδας!
Φάρος στο νησάκι Σαπιέντζα(Μεσσηνία)
Ένα διάσημο νησί της Ελλάδας με σχήμα καρδιάς! Κρυμμένο κάτω από έναν σπουδαίο φάρο! Και γύρω από το φάρο υπάρχουν αρχαία ναυάγια και ζούνε κρι-κρι και πέρδικες...
Δείτε στον χάρτη που είναι ακριβώς το νησάκι Σαπιέντζα.
Ο κάθε φάρος έχει την δική του ιστορία είτε βρίσκεται στη χώρα μας, την Ελλάδα, είτε σε κάποιο άλλο μέρος του κόσμου. Κάποιοι από αυτούς έχουν αξιοποιηθεί με διάφορους τρόπους και ας δούμε το παράδειγμα ενός φάρου στην Δανία... Πάμε μια βόλτα στα βόρεια;
Απογευματινή βόλτα στον φάρο του Hirtshals(Δανία)
Λίγο έξω από το λιμάνι του Hirtshals βρίσκεται ο επιβλητικός ομώνυμος φάρος ο οποίος χτίστηκε το 1860 και λειτουργεί από την 1η Ιανουαρίου του 1963. Ο φάρος έχει ύψος 35 μέτρα, ενώ ο φανός του βρίσκεται συνολικά 57 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και αποτελεί το ορόσημο της περιοχής.
Η λάμπα του φάρου είναι 400 watt και όταν η ατμόσφαιρα είναι καθαρή είναι ορατός από απόσταση 25 ναυτικών μιλίων, ενώ για να καθαριστούν τα κάτοπτρα και οι φακοί του φάρου, χρειάζονται 6 ώρες μιας και η διαδικασία γίνεται χειρωνακτικά από τον φαροφύλακα. Ο πρώτος φαροφύλακας δε, μετά από 19 ημέρες εργασίας κρεμάστηκε από την κορυφή του φάρου και έδωσε έτσι τέλος στην ζωή του!
Στην βάση του φάρου εκτός από το σπίτι του φαροφύλακα υπάρχει ένας χώρος όπου γίνονται συνεχώς εκθέσεις τέχνης, ένα μικρό καφέ, ένας χώρος όπου μπορεί όποιος θέλει να πάρει το φαγητό του και να καθίσει να φάει ενώ υπάρχει και μια ενδιαφέρουσα συλλογή με πετρώματα από την γύρω περιοχή.
Η εμπειρία του φαροφύλακα: Διακοπές σε εμβληματικούς φάρους του κόσμου
Σε όλο τον κόσμο, σώζονται πάνω από 21.600 φάροι, ενώ πολλοί από αυτούς προσφέρονται για βραχυπρόθεσμες ή μακροπρόθεσμες διαμονές. Υπάρχουν αρκετοί διαφορετικοί τρόποι να βιώσει κανείς την ιδιαίτερη ζωή του φαροφύλακα: Μπορεί να αγοράσει έναν φάρο, να τον νοικιάσει, ή να γίνει εθελοντής φαροφύλακας.
Το βασικό κτίσμα του φάρου είναι ο πύργος στην κορυφή του οποίου υπάρχει, συντηρείται και προστατεύεται το φως. Η κορυφή του πύργου είναι επίπεδη και περικλείεται από κιγκλίδωμα.
Στη μέση υψώνεται κυκλική κατασκευή (χτιστή ή μεταλλική), που αποτελεί τη βάση του μηχανήματος και πάνω από αυτή τη βάση βρίσκεται ο κλωβός.
Ο φωτιστικός κλωβός, μέσα στον οποίο βρίσκεται το φωτιστικό όργανο, είναι κυλινδρικού ή πολυγωνικού σχήματος, με μεταλλικούς ορθοστάτες που συγκρατούν τα τζάμια, ενώ σκεπάζεται από τρούλοσυνήθως χάλκινο.
Στην κορυφή του τρούλου υπάρχει πάντα ο ανεμοδείκτης και το αλεξικέραυνο.
Ο κλωβός έρχεται πάντα προκατασκευασμένος και απλά συναρμολογείται επί τόπου.
Σε μεγάλους φάρους, όπου υπάρχει ανάγκη νυχτερινής βάρδιας, προβλέπεται ιδιαίτερο διαμέρισμα (φαρόσπιτο) κάτω από το μηχάνημα για τον φύλακα υπηρεσίας.
Το υπόλοιπο σώμα του πύργου, τουλάχιστον στους ελληνικούς φάρους, περικλείει το κλιμακοστάσιο, στο ύψος του οποίου κινείται το συρματόσχοινο, που με το βάρος του δίνει την περιστροφή στο φωτιστικό.
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΥΠΟΛΟΓΙΑ ΦΑΡΩΝ
Η αρχιτεκτονική δομή των φάρων διακρίνεται σε γενικές κατηγορίες ανάλογα με:
1)Τον τύπο της κάτοψης (κυκλική, τετραγωνική, οκταγωνική ή εξαγωνική)
Το κυλινδρικó σχήµα του πύργου των φάρων είναι το πιο ενδεδειγµένο, κυρίως για φάρους κάποιου ύψους, οι οποίοι είναι συγχρóνως εκτεθειµένοι σε περιµετρικούς ανέµους, ενώ ενσωµατώνεται ευκολóτερα σε οποιαδήποτε γεωµορφολογία. Είναι αποδεκτό πως η πίεση του ανέμου σε κυλινδρική επιφάνεια είναι ίση με τα 2/3 της πίεσης που θα ασκούσε ο άνεμος σε επίπεδη επιφάνεια ύψους και πλάτους ίδιου με την περίμετρο του πύργου. Η κατασκευή κυλινδρικού ή κολουρωνικού σχήματος είναι ιδιαίτερα δαπανηρή και επιλεγόταν για θέσεις για τις οποίες κρινόταν απολύτως αναγκαίο.
Το οκταγωνικó σχήµα θεωρείται αρκετά ανθεκτικó για τις ίδιες συνθήκες καταπóνησης.
Το τετράγωνο σχήµα, λιγóτερο δαπανηρó και απλούστερο στην κατασκευή, συναντιέται σε πύργους µε κάποια φυσική προφύλαξη και σε σηµεία γενικóτερα που δεν απειλούνται απó ιδιαίτερα δυσµενείς συνθήκες.
2)Την ενσωμάτωσή του ή μη σε άλλα κτίσματα
μεμονωμένοι ως απλοί πύργοι
μεμονωμένοι με ενσωματωμένους βοηθητικούς χώρους
σε επαφή με μικρότερα κτίσματα (φαρόσπιτα κυρίως ορθογωνικής διάταξης)
σε γειτνίαση με άλλα κτίσματα
ενσωματωμένοι σε ευρύτερο οικιστικό σύνολο
ιδιαίτερη κατηγορία αποτελεί η κατασκευή φάρων σε υφάλους μέσα στη θάλασσα, καθώς και
η συνύπαρξη δύο φάρων σε γειτονική μεταξύ τους απόσταση (παύση λειτουργίας του ενός και αντικατάστασή του με άλλο)
Οι μάστορες με το μεράκι τους έχουν προσθέσει απέριττο διάκοσμο στους φάρους. Δουλεύουν επιδέξια στα κτίσματα αυτά, ενσωματώνοντας στοιχεία του τόπου τους και της τεχνολογίας της εποχής.
Τα ΕΛΤΑ κυκλοφόρησαν αναμνηστική σειρά γραμματοσήμων με θέμα «Φάροι της Ελλάδος». Σε αυτή τη σειρά, έχουν επιλεγεί φάροι όπως της Σύρου (Νησίδα Δίδυμη, Γαϊδουρονήσι), της Άνδρου (Τουρλίτης), των Χανίων, της Πάρου (Κόρακας) και του Καστελόριζου (Στρογγύλη).
Δείτε μερικά από αυτά παρακάτω:
Ελληνική μυθολογία
Ηρώ και Λέανδρος: Μια ιστορία αγάπης ανάμεσα σε δύο νέους με άσχημο τέλος, που μας θυμίζει τους φάρους; Δείτε...
"Η Ηρώ κρατά την αναμμένη δάδα περιμένοντας τον Λέανδρο" Evelyn De Morgan (γκουάς σε χαρτί-λάδι)- περίπου 1885-Ιδιωτική συλλογή
Η Ηρώ και ο Λέανδρος αποτελούν το πασίγνωστο δίδυμο του ομώνυμου δράματος της Ελληνικής Μυθολογίας.
Η Ηρώ ήταν μια ιέρεια στο ναό της Αφροδίτης στην πόλη Σηστό, που βρισκόταν στην ευρωπαϊκή ακτή του Ελλησπόντου. Κατοικούσε μάλιστα σε έναν ψηλό πύργο, πάνω σε έναν απόκρημνο βράχο, δίπλα στην ακτή.
Κάθε χρόνο την άνοιξη γινόταν στο ναό όπου η Ηρώ ήταν ιέρεια, η γιορτή της Αφροδίτης και του Άδωνη. Μια γιορτή που συγκέντρωνε πάντα πλήθος πιστών.
Για πρώτη του φορά έρχεται ως προσκυνητής και ένας ωραίος νεαρός. Είναι ο Λέανδρος. Αυτός ήταν από την Άβυδο, στην απέναντι όχθη του στενού, την ασιατική δηλαδή.
Στη διάρκεια της γιορτής διασταυρώνονται τα βλέμματα των δύο νέων και έτσι άρχισε ένας δυνατός δεσμός ανάμεσά τους.
Με τον αυθορμητισμό της νιότης τους αγνόησαν την Ύβρη που διέπρατταν. Πίστευαν πως η Νέμεση ποτέ δεν θα επενέβαινε να διαλύσει μια σχέση αγάπης.
Συμφώνησαν να παντρευτούν, αλλά κράτησαν μυστικό το γάμο τους, γιατί η Ηρώ ως ιέρεια της Αφροδίτης απαγορευόταν να παντρευτεί.
Ο Λέανδρος κάθε βράδυ περνούσε κολυμπώντας τον Ελλήσποντο για να είναι μαζί της.
Η Ηρώ με βοηθό την πιστή τροφό της, άναβε μία λάμπα κάθε νύχτα στην κορυφή του πύργου της, για να τον οδηγεί, και όταν εκείνος έφθανε κουρασμένος από το πολύωρο κολύμπι, μιας και η απόσταση ήταν περί τα πέντε χιλιόμετρα, η ίδια τον υποδεχόταν στην ακτή.
Πριν όμως ξημερώσει, ο Λέανδρος επέστρεφε στην Άβυδο, προκειμένου να ξαναγυρίσει το επόμενο δειλινό.
Κάποτε όμως ήλθε και η άσχημη περίοδος του Χειμώνα και οι δύο νέοι αναγκάστηκαν να υποστούν τον προσωρινό, αλλά σκληρό χωρισμό, δίνοντας όμως την αμοιβαία υπόσχεση να ξαναβρεθούν στις αρχές της επόμενης Άνοιξης.
Όμως το επόμενο σούρουπο συνέβη το μοιραίο. Είτε επειδή η Ηρώ ξέχασε τις υποσχέσεις της και ήθελε πάλι τον Λέανδρο κοντά της, είτε γιατί η γριά τροφός παρασύρθηκε από τη συνήθεια, ο λύχνος βρέθηκε πάλι αναμμένος.
Ο Λέανδρος όταν είδε το φως από την Άβυδο, το εξέλαβε ως πρόσκληση. Αμέσως έπεσε στη παγωμένη και ανεμοδαρμένη θάλασσα, για να συναντηθεί με την αγαπημένη του Ηρώ.
Ο Λέανδρος βρέθηκε έτσι αντιμέτωπος πια με τη Νέμεση, που έρχεται με την οργή του Ποσειδώνα, που ανέλαβε να αποκαταστήσει την ύβρη που έγινε στην όμορφη αδελφή του, την Αφροδίτη.
Έτσι, ενώ εκείνος πάλευε με τα κύματα, ο άνεμος έσβησε το λύχνο και ο νέος πνίγηκε. Το πρωί το πτώμα του ξεβράστηκε στη ακτή της Σηστού.
Η Ηρώ μέσα στη θλίψη της έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε και αυτή.
Αργότερα οι δυο νέοι ξεβράστηκαν αγκαλιασμένοι στην ακτή, όπου οι κάτοικοι τους έθαψαν σε κοινό τάφο.
Από την κυριολεξία στη μεταφορά
Οι φάροι ως σύμβολο
Οι φάροι της ζωής μας
Για κάθε ναυτικό, φάρος σημαίνει ασφάλεια της ρότας του, οδηγός στη νύχτα, προστάτης αλλά και σύντροφος. Είναι το φως μέσα στο σκοτάδι! Αυτό ισχύει για τους "εργάτες της θάλασσας", για όσους εξαιτίας της δουλειάς τους, ζουν συχνά τους κινδύνους στα θαλασσινά ταξίδια τους.
Αλλά οι φάροι δεν είναι μόνο αυτό!!!! Αποτελούν σύμβολο και συχνά η χρήση της λέξης "φάρος" δεν είναι μόνο η κυριολεκτική.
Γιατί; Μα γιατί ταυτίζεται με πρόσωπα ή έννοιες πολύ βασικές της ζωής μας. Μια από αυτές είναι και η φιλία. Είναι, λοιπόν, και κάποιοι άλλοι φάροι με ανθρώπινη μορφή, που όσοι τους βρουν στο δρόμο της ζωή τους είναι αληθινή ευλογία. Είναι αυτοί οι «άνθρωποι φάροι», που έρχονται για να μας δείξουν πού πρέπει να πάμε, ακόμη και όταν δεν υπάρχει φως, αλλά μόνο πυκνό σκοτάδι. Ο φάρος μαςμπορεί να είναι ένας άνθρωπος που αγαπάμε, ένας δάσκαλος ή ένας φίλος. Αυτός ο άνθρωπος έχει το ρόλο του φωτεινού σηματοδότη στη ζωή μας. Εισβάλλει τόσο αποφασιστικά. Σα να είναι έτοιμος από καιρό να την ορίσει. Σα να είναι έτοιμος από καιρό να μας ανοίξει το δρόμο. Το δρόμο για να δικαιολογήσουμε έστω για μια στιγμή την αυτεξούσια ανθρώπινη ύπαρξη μας. Το δρόμο για να βρούμε την «ανθρώπινή» μας πλευρά όταν αισθανόμαστε πως την έχουμε χάσει. Μας εμπνέει, μας εξανθρωπίζει, μας προβληματίζει και μας διδάσκει να έχουμε μικρές επιθυμίες και μεγάλα όνειρα. Συνήθως εδραιώνει τη θέση του εντελώς αθόρυβα. Μας βοηθάει να δούμε τον εαυτό μας με όλες τις ατέλειές του, ενώ παράλληλα μας αποκαλύπτει τις δικές του. Είναι εκείνος που μας δίνει το πράσινο φως σε κάθε μας όνειρο και κόκκινο σε κάθε λανθασμένη μας επιλογή. Αυτός ο άνθρωπος με τις ιδιότητες του φάρου, μάς φωτίζει το μονοπάτι για το όνειρο. Κι αν μονοπάτι για το όνειρο δεν υπάρχει, γιατί το όνειρο βρίσκεται στην αντίπερα όχθη, τότε μας χτίζει γέφυρες για να μπορέσουμε να το αγγίξουμε.
Είναι, λοιπόν, αυτοί οι «φάροι» που όλοι κάποια στιγμή στη ζωή μας θα τους αναζητήσουμε και όσοι τους έχουμε ήδη βρει θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες. Είναι τόσο σημαντικοί, μα εκείνοι δεν το ξέρουν. Μόνο εμείς το γνωρίζουμε. Σε αυτούς τους ανθρώπους οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ αντίστοιχο της παρουσίας τους. Ένα ευχαριστώ που μας φωτίζουν με το φως της ψυχής τους και μας προστατεύουν πάντα. Ένα ευχαριστώ που βρίσκουν την ομορφιά μέσα μας. Ένα ευχαριστώ γι’ αυτό που είναι για εμάς.
Το όμορφο κείμενο που ακολουθεί, το έχει γράψει η συνάδερφος Κωνσταντίνα Τσουμπούλη για τους φίλους-φάρους μας: "Για κάποιους από εμάς οι φάροι έχουν συμβολικό χαρακτήρα. Συχνά παρομοιάζουμε τους καλούς φίλους με φάρους, γιατί είναι πάντα εκεί να μας δείχνουν τον δρόμο, όταν φαίνεται ότι χάνουμε την πορεία μας... Είναι αλήθεια ότι οι πραγματικοί φίλοι στις φουρτούνες λειτουργούν ως φάροι. Στέκονται εκεί αγέρωχοι κι αποπνέουν ασφάλεια με την παρουσία τους, φωτίζοντας τα όποια σκοτάδια της ζωής, λες και βροντοφωνάζουν : "Μη σε μέλλει, ό,τι κι αν συμβεί, θα είμαι πάντα εδώ για σένα..." Αλλά και στη νηνεμία, είναι πάντα εκεί, σταθερή αξία μες στη μεγαλοπρέπειά τους, να φωτίζουν την πορεία σου στα όμορφα μονοπάτια της ζωής... " Κωνσταντίνα Τσουμπούλη
💡 ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ
ΤΗΣ
ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ ΤΩΝ ΦΑΡΩΝ
ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ
(1) Καλούμε τους μαθητές μας να σκεφτούν τους φάρους ως σύμβολα και να αναφέρουν λέξεις-έννοιες που θα μπορούσαν να τις συνδέσουν με αυτούς.
(2)Σημειώνουμε αυτές τις λέξεις στον πίνακα ή κάνουμε ένα συννεφόλεξο.
Παράδειγμα τέτοιων λέξεων θα μπορούσαν να είναι:
φως
ελπίδα
βοήθεια
καθοδήγηση
ζωή
αγάπη
οδηγός
σύντροφος...
(3)Στη συνέχεια τους ζητούμε να σκεφτούν πρόσωπα που θα μπορούσαν να τα συσχετίσουν με όλα αυτά, βάζοντας τον εαυτό τους σε μια δύσκολη κατάσταση κατά την οποία θα χρειαζόταν βοήθεια. Να σκεφτούν δηλαδή ποιον ή τι θα ονόμαζαν "δικό τους φάρο" στα δύσκολα.
Παράδειγμα τέτοιων λέξεων θα μπορούσαν να είναι:
ένας φίλος ή φίλη
οι γονείς
ένας δάσκαλός τους ή δασκάλα τους
ο παππούς ή η γιαγιά
κάτι άλλο...
(4) Έπειτα θα εξηγήσουν τους λόγους που τους οδήγησαν σε αυτή την επιλογή , κάνοντας και μια ζωγραφιά(αν το θέλουν).
*Αν θελήσετε να ασχοληθείτε με τη φιλία ως "φάρο" στη ζωή, δείτε τα παρακάτω φύλλα εργασίας και χρησιμοποιήστε τις σελίδες 2-3-4-5 . Δείτε ακόμη περισσότερα για το θέμα της φιλίας στο αφιέρωμα "Παγκόσμια ημέρα φιλίας".
Πρόταση για αξιοποίηση σε παιδιά μεγαλύτερης τάξης
Ίσως να είναι για μεγαλύτερα παιδιά, μα απλοποιώντας τα λόγια και τις έννοιες...νομίζω πως μπορούμε και στα μικρούλια να περάσουμε κάποια μηνύματα που περιέχονται σε αυτό το τραγούδι.
🌠⛅Όσο υπάρχει ουρανός🌠⛅ (Σταμάτης Χατζηευσταθίου-Παντελής Θαλασσινός)
Ένα πολύ όμορφο τραγούδι σε μουσική και στίχους του Σταμάτη Χατζηευσταθίου. Το τραγουδά ο ίδιος με τον Παντελή θαλασσινό.
Πες ότι είδα μια λάμψη Πες μ' οδήγησε μια αστραπή Κι όλα γύρω μου έχουν αλλάξει Κι απ' το τέλος γυρνώ στην αρχή Πες μ' οδήγησε μια αστραπή
Όπου κι αν πας να θυμάσαι Όσο υπάρχει ουρανός να πετάς Όσο υπάρχει ζωή μη φοβάσαι Θα 'χεις λόγο για να ξεκινάς όσο υπάρχει ουρανός να πετάς
Όταν μου φεύγει το θάρρος Σε θυμάμαι να χαμογελάς Το χαμόγελο γίνεται φάρος Και τη βάρκα μου εσύ οδηγάς Σε θυμάμαι να χαμογελάς
Μπορούμε να το επεξεργαστούμε με τα παιδιά, για να τους μεταδώσουμε την αισιόδοξη σκέψη: Τι όμορφο να έχει ο άνθρωπος πίστη, όραμα και ελπίδα!!!!
Μπορεί κανείς να το δει ως "Μάθημα αισιοδοξίας"... για μεγάλους κ μικρούς... Όταν τα δύσκολα της ζωής μάς γονατίζουν και πρέπει να αντλήσουμε ΔΥΝΑΜΗ από κάπου για να σηκωθούμε κ να συνεχίσουμε... Τότε δεν χρειάζονται τόσα πολλά, λέει ο εξαιρετικός στίχος του Σταμάτη Χατζηευσταθίου. Αρκεί που υπάρχει ουρανός... και ΜΠΟΡΟΥΜΕ να τον βλέπουμε θα συμπληρώσω εγώ!! Γιατί κάποιοι ΔΕΝ το μπορούν πια... Όμορφο τραγούδι με αισιόδοξα μηνύματα!!! 🌹🦋 "Όσο υπάρχει ζωή μη φοβάσαι Θα 'χεις λόγο για να ξεκινάς" Μπορεί ο καθένας από εμάς να έχει τους δικούς του λόγους να κάνει τις "παύσεις" του, μα σίγουρα έχει και πολλούς ακόμα απλούς και θαυμάσιους λόγους για να συνεχίζει…όσο ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΡΑΝΟΣ!!!!!!! Αποτελεί νομίζω μια ευκαιρία για καλλιέργεια της "θετικής σκέψης-αισιοδοξίας" στα πλαίσια της σχολικής ζωής. Στάση ζωής που θα ήταν ευχής έργο να υιοθετούν τα παιδιά μεγαλώνοντας, για να αντιμετωπίζουν τα δύσκολα και τα πολύ δύσκολα της ζωής τους με πιο θετικό τρόπο...
Ένα συννεφόλεξο εδώ με σχετικό θέμα
Κι εδώ το εξαιρετικό κείμενο για τους φίλους-φάρους από την
Αρσινόη Βήτα(Αγγελική Γιαννοπούλου)
"Οι φάροι στο ταξίδι της ζωής μου"
Μ' αρέσουν οι άνθρωποι που έχουν μαϊστράλι στην ψυχή, που αναζητούν με μιαν απέραντη υπομονή το καλό σε κάθε τι. Που δεν έχουν ανάγκη να τους πει κανείς τι να κάνουν, γιατί η συνείδησή τους έχει πάντα μιαν ολοκάθαρη φωνή. Την αφουγκράζονται, χωρίς να την αποκοιμίζουν. Ξέρουν τι να πράξουν ανά πάσα στιγμή και το πράττουν. Δεν προσπαθούν να ξεφύγουν, να γλιτώσουν από τις συνέπειες των πράξεών τους, των επιλογών τους. Αναμετριούνται με την ευθύνη και την αναλαμβάνουν ακέραια. Δεν κρύβονται πίσω από σαθρές δικαιολογίες για να καλύψουν τις πιθανές αποτυχίες τους και κυρίως δεν δείχνουν με το δάχτυλο τους άλλους σαν αίτιους των αποτυχιών τους. Παραδέχονται τα λάθη τους κι αν πέφτουν εφτά φορές έχουν το κουράγιο και σηκώνονται οχτώ. Είναι αυστηροί κριτές του εαυτού τους, μα βλέπουν με κατανόηση τα σφάλματα των γύρω τους. Επειδή γνωρίζουν τον κόπο που απαιτείται για τη συνεχή βελτίωσή τους, επειδή γνωρίζουν τις φορές που βούτηξαν στην ατέλεια της ανθρώπινης πεπερασμένης φύσης τους.
Μ' αρέσουν οι άνθρωποι που δε σκοντάφτουν στο σκοτάδι των άλλων μα διατηρούν άσβεστο το φως του σεβασμού για τους ίδιους και τους συνανθρώπους τους.
M' αρέσουν οι άνθρωποι που γνωρίζουν την έννοια της απόστασης, ποτέ πολύ κοντά, ποτέ δεν είναι πολύ μακριά, αλλά είναι έτοιμοι να είναι εκεί σε δύσκολους καιρούς. Δεν πιέζουν ποτέ τους άλλους να κάνουν χώρο γι' αυτούς, γιατί γνωρίζουν την αξία τους και είναι απολύτως πεπεισμένοι ότι εκείνοι που πραγματικά τους εκτιμούν θα τους δώσουν χώρο στη ζωή τους. Στοχεύουν στο κοινό συλλογικό καλό κι όχι μόνον στο καλό του εαυτού τους. Αναζητούν την αιτία των παρεξηγήσεων κοιτάζοντας πρόσωπο με πρόσωπο τον άλλο, συμμετέχοντας σε έναν εποικοδομητικό διάλογο εκφράζοντας με τόλμη την όποια αντίθεσή τους.Mε ειλικρίνεια. Είναι πιστοί στις αξίες τους, πεισματάρηδες.
Μ' αρέσουν οι άνθρωποι που ξέρουν τη σημασία της εσωτερικής χαράς. Βρίσκουν τη γαλήνη κι ακολουθούν με τη ματιά την ομορφιά του πρωινού, τη μαγεία του δειλινού, την απεραντοσύνη της θάλασσας, την ποίηση. Δημιουργούν δεν καταστρέφουν. Λειτουργούν σαν ένα μέρος του όλου, σαν ένα απειροελάχιστο κομμάτι του σύμπαντος ,τόσο αναγκαίο στη σημαντικότητά του.
Αυτοί είναι φίλοι μου! Ξεχωριστοί. Με βοηθούν να δω αυτό που πραγματικά είμαι. Να επιστρέφω στον εαυτό μου με αγάπη. Βρίσκουν την ομορφιά μέσα μου , αγγίζουν απαλά την ψυχή μου.
Είναι ξεχωριστοί μα εκείνοι δεν το ξέρουν, εγώ το ξέρω. Κρατούν στα χέρια την καρδιά μου που χωρίς ενδοιασμούς απόθεσα. Δεν είναι πολλοί. Πάντα ήταν λίγοι. Μα είναι οι φάροι στο ταξίδι της ζωής μου. Σηματοδοτούν, φωτίζουν, νοηματοδοτούν την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης στον κόσμο αυτό.
Οι φάροι δίνουν τα "φώτα" τους στα καράβια, αλλά αποτελούν πηγή έμπνευσης και στις τέχνες
Ο ΦΑΡΟΣ
Μια ταινία κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους για τον κύκλο της ζωής, την οποία αφιέρωσε ο σκηνοθέτης στους γονείς του.
Η τρυφερή και συγκινητική αυτή ιστορία αναφέρεται στους γονείς και πώς αυτοί στηρίζουν τα παιδιά τους, ώστε να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα. Είναι πάντα δίπλα στα παιδιά τους, θα είναι πάντα εκεί, όπως ακριβώς το φως του φάρου για τα καράβια.
Η ταινία έχει λάβει μέρος σε πάνω από 50 διεθνή φεστιβάλ κι έχει κερδίσει 27 διεθνή βραβεία .
Σκηνοθεσία: Po Chou Τσι (Ταιβάν) Συνθέτης: Chien Yu Huang Παραγωγός: Dow Ning Yang Έτος: 2010 Διάρκεια: 7 λεπτά και 30 δευτερόλεπτα
**(Συγγραφείς και εικονογράφοι, Μέλη και Φίλοι της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς, μοιράζονται μαζί μας ενενήντα (90) ιστορίες για τις πιο γνωστές, τις πιο σημαντικές, αλλά και τις πιο ενδιαφέρουσες κι απίθανες Παγκόσμιες Ημέρες)
Αφήγηση:Νίκη Κάπαρη Μουσική-τραγούδι: Γιάννης Ψειμάδας Τραγούδια: 1)"Με την Ελλάδα καραβοκύρη" Ν.Γκάτσου-Μ.Χατζιδάκι 2)"Φάρος η αγάπη" στίχοι-Εύη Τσιτιρίδου
Η κοινή τους αγάπη για τους φάρους δημιούργησε αυτό το αφηγηματικό-τραγουδιστικό βίντεο. Κάτω από τον δυνατό αυγουστιάτικο ήλιο είπαν την ιστορία μπροστά στον φάρο στο ακρωτήρι Σχοινάρι της Ζακύνθου.
"Ο ΦΑΡΟΣ"
Στίχοι : Κωστής Μαραβέγιας Μουσική : Κωστής Μαραβέγιας
Θέλω την αγάπη σου για καύσιμο να δραπετεύω από τις άγουρες τις μέρες Θέλω την αγάπη σου ορόσημο να τη φοράω τις μουντές Δευτέρες
Θέλω να με ρίχνεις μες στα κύματα όταν στεγνώνει η καρδιά μου από σκέψεις Θέλω να μου λες πάντα πως μ' αγαπάς και να μπορείς και να μ' αντέξεις
Αγάπα με όσο μπορείς να παίρνω δύναμη να σ' αγαπώ κι εγώ να παίρνω θάρρος Κι όταν σαλπάρω στ' ανοιχτά όταν τα βράχια είναι κοντά Εσύ φως μου να 'σαι ο φάρος
Θέλω την αγάπη σου σαν θάλασσα που αγκαλιάζει καλοτάξιδα καράβια Θέλω την αγάπη σου σαν άνεμο στου Αιγαίου τα φεγγάρια
Θέλω την αγάπη σου για καύσιμο να εκτοξευτώ ψυχή μου ως το άπειρο Να σκίσω αιθέρες και στρατόσφαιρα να γίνω ήλιος, άστρο διάπυρο
Θα δανειστώ εδώ ένα από τα σχόλια που υπάρχουν κάτω από το βίντεο: Ο νοσταλγικός ήχος της λατέρνας και οι στίχοι που θυμίζουν τα καλοκαίρια μας...
Φάρος - Ορφέας Περίδης
Στίχοι: Ορφέας Περίδης Μουσική: Ορφέας Περίδης
Τον φίλο μου το φάρο, τον πιο παλιό απ’ όλους μου τους φίλους τον πιο καλό μες στο βαθύ σκοτάδι παρακαλώ, φέξε τον νυχτωμένο μου μυαλό.
Φώτισε τ’ όνειρό μου να θυμηθώ τη ρότα μου να πάρω, να ξαναβρώ να λάμψει σαν αλήθεια, άνοιξε το φως συ που `σαι τόσο μόνος κι είσαι σοφός.
Να λάμψει σαν αλήθεια, άνοιξε το φως συ που `σαι τόσο μόνος κι είσαι σοφός.
Τα βήματα πάνε κι ο νους ταξιδεύει... Οι μέρες κυλάνε κι ο δρόμος στενεύει Ονείρατα χίλια, πουλιά που πετάξαν Στην άμμο κοχύλια, καράβια που αράξαν
Κι εσύ μια βαρκούλα μακριά π' αρμενίζει... Κι η αγάπη σου φάρος που πια δεν φωτίζει
Η σκέψη βαραίνει και κλείνουν τα μάτια Ορίζοντα ψάχνει, μαζεύει κομμάτια Καρδιά που σωπαίνει, κορμί που παγώνει Ανάσα σβησμένη κι η νύχτα ζυγώνει
Κι εσύ μια βαρκούλα μακριά π' αρμενίζει... Κι η αγάπη σου φάρος που πια δεν φωτίζει
My Lighthouse
Ας δούμε και ένα αγγλικό τραγούδι για την μεταφορική έννοια του φάρου. Ρυθμικό, αισιόδοξο και πολύ ευχάριστο! Περνάει μηνύματα και διασκεδάζει ταυτόχρονα!!! Θα μπορούσαμε να το μάθουμε στα παιδιά στο μάθημα των αγγλικών ή και να το εντάξουμε σε κάποιο πρόγραμμα για τους φάρους.
In my wrestling And in my doubts In my failures You won't walk out You great love will Lead me through You are the peace in my troubled sea You are the peace in my troubled sea
In the silence You won't let go In the questions Your truth will hold You great love will Lead me through You are the peace in my troubled sea You are the peace in my troubled sea
My Lighthouse, my Lighthouse Shining in the darkness, I will follow You My Lighthouse, my Lighthouse I will trust the promise, You will carry me Safe to shore
I won't fear what Tomorrow brings With each morning I'll rise and sing My God's love will Lead me through You are the peace in my troubled sea You are the peace in my troubled sea
My Lighthouse, my Lighthouse Shining in the darkness, I will follow You My Lighthouse, my Lighthouse I will trust the promise, You will carry me safe to shore
Fire before us You're the brightest You will lead us Through the storms
Κατεβάστε το αρχείο με τα λόγια του τραγουδιού και εκτυπώστε το για να το χρησιμοποιήσετε από εδώ:
Αποτέλεσε αφορμή να νιώσουν όμορφα τα λιγότερο προνομιούχα παιδιά στην Αφρική (και όχι μόνο εκεί). Αν θέλετε μπείτε να δείτε τι είναι αυτή η οργάνωση και τι κάνει με τα παιδιά! Τα κάνει αληθινά χαρούμενα! Φαίνεται άλλωστε...
"Το φως που σβήνει"
Ελληνική ταινία σε σκηνοθεσία Βασίλη Ντούρου με τους: Αλέκο Αλεξανδράκη, Βίκυ Βολιώτη, Ελισάβετ Ναζλίδου, Βλαδίμηρο Γολοσίνσκι, Δημήτρη Μαυρόπουλο. Στον φάρο του Πάπα έχουν γυριστεί σκηνές από την κινηματογραφική ταινία «Το φως που σβήνει» με πρωταγωνιστή τον Αλέκο Αλεξανδράκη. Δεσπόζει αγέρωχος στο δύσβατο νοτιοδυτικό άκρο της Ικαρίας και καμαρώνει γιατί καταχωρίστηκε πλέον και επίσημα ως μνημείο της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας. Υπόθεση: Ο 12χρονος Χρήστος χάνει σιγά-σιγά την όρασή του, είναι όμως προικισμένος μουσικός. Μη νιώθοντας άνετα στο σχολείο το σκάει συχνά, για να παίξει βιολί κοντά σ' ένα γερο-φαροφύλακα, δάσκαλό του στη ζωή και σε τη μουσική.
Οι φάροι στη λογοτεχνία και την ποίηση
...όταν οι φάροι φωτίζουν την πένα ποιητών και λογοτεχνών, γράφονται τέλειες ιστορίες
Φώτης Κόντογλου
Ο προικισμένος συγγραφέας, υπέρμαχος της Ορθοδοξίας και της ελληνικής παράδοσης, λάτρης της ελληνικής φύσης και μέγας Θαλασσογράφος, αυτά τα θέματα πραγματεύεται στα βιβλία του και σε πάνω από τρεις χιλιάδες άρθρα του, δημοσιευμένα σε εφημερίδες και περιοδικά. Με ζέση, γνώση, δυνατό λόγο, μα πάνω απ' όλα με μεγάλη καρδιά.
Στο βιβλίο του "Θάλασσες, καΐκια και καραβοκύρηδες",θέλοντας να μιλήσει για το δύσκολο επάγγελμα του φαροφύλακα,αποκαλεί τους φαροφύλακες κατάδικους κι ερημίτες της θάλασσας!!!
"Οι φάροι και οι κατάδικοί τους (οι ερημίτες της θάλασσας)"
"Μα αν φυλάγει ο κακότυχος απάνω σε καμμιά ξέρα, κλεισμένος μέσα σε κείνον τον μουχλιασμένον πύργο, που είναι όλα σκουριασμένα και μαδημένα από την άρμη, μέσα σε έναν τάφο πιο φρικτόν από τον τάφο, που δε βαστά μηδέ αγριάγκαθο μέσα στη γλάστρα, αυτός ο άνθρωπος, πού να πάγει να περπατήξει; Δος του λοιπόν πήγαινε κ’ έλα μέσα στη στενή φυλακή του, σουλάτσο ακατάπαυστο, ανέβασμα από το κάτω πάτωμα, και κατέβασμα από τ’ απάνω, κομπολόγι και τσιγάρα ένα κοφίνι κάθε μερόνυχτο. Καλά κ’ έχει τον νου του να ανάβει τη λουσέρνα κάθε βράδυ, κυττάζοντας χίλιες φορές το ρωλόγι, μήπως κάνει λάθος. Κι αρχίζει να γυρίζει κείνη η λάμπα, και να ρίχνει το φως της πέρα μακρυά, μέσα στο μαύρο χάος. Το φως τον ζαλίζει, μα ξαγρυπνά μην τύχει και πάθει τίποτα η μηχανή και σβήσει το φως που δείχνει τον δρόμο στα καράβια.
Η ψυχή του γίνεται με τον καιρό σαν πέτρα, σαν τον βράχο που σηκώνει τον φάρο. Στο τέλος γίνεται αδιάφορος για όλα. Δεν λογαριάζει μήτε αρρώστια, μήτε θάνατο…. (σημ.. 2)".
Πατώντας πάνω στο βιβλίο, μπορείτε να δείτε περισσότερα.
Γιώργος Μανέτας - "Θυμάμαι"
Όπου κι αν βρίσκομαι, όπου και να 'μαι, θέλω ταξίδια και καράβια, να θυμάμαι. Θέλω του φάρου, τ ' άγιο φως που περιστρέφει, να μου φωτίζει κάθε σκέψη, που επιστρέφει.
Οσμίζομαι τη θάλασσα, όπως ήταν πρώτα, και πάλι, σκέφτομαι, του καραβιού τη ρότα. Καθώς, στη σκέψη βρίσκομαι κοντά του, νιώθω πρωτόπειρο πουλί, στο πέταγμά του.
Βλέπω, στο σχήμα των συννέφων, κάστρα! Με φως κατάλαμπρο, τη σελήνη και τ' άστρα. Καθώς, πολλές οι στιγμές πανωθέ μου, τα ξέφρενα λόγια θυμάμαι, τ' ανέμου.
Εικόνες άπειρες, που μου θυμίζουν παλιές φωτογραφίες μου, που κιτρινίζουν. Που χρόνια τώρα, κρέμονται στον τοίχο, και φέρουν στοχασμό, σ' ενθύμιο στίχο.
Δείτε περισσότερα ποιήματα για τους φάρους στον ιστότοπο ennepe-moussa.gr Ένα από αυτά είναι και το παρακάτω:
"Ο Φαροφύλακας"-Μονόλογος Γιάννη Ρίτσου (1958)
Στο μονόλογο του Γιάννη Ρίτσου, «ο Φαροφύλακας» (1958) ζει ολομόναχος με αποκλειστική φροντίδα ν’ανάβει τη λυχνία του φάρου που φέγγει τη νύχτα στα καράβια. Κάποτε τον επισκέπτεται ένας παλιός του γνώριμος, και τότε ο μονήρης άνθρωπος, μολονότι τρομάζει «από το ρήγμα της μοναξιάς του», πασκίζει να πείσει τον άλλον να μείνει μαζί του. Ακολουθεί ένας μικρός μονόλογος του φαροφύλακα έως τη στιγμή που οφείλει ν’ ανέβει απάνω, από το ισόγειο όπου βρίσκονται, ν’ ανάψει τη λάμπα. Ο επισκέπτης επωφελείται από την ευκαιρία και το βάνει στα πόδια σαν κλέφτης, «κάπως οργισμένος κιόλας, σα να τον υποχρέωναν να συμμεριστεί μιαν άγνωστη κι άσκοπη ευθύνη». Ο φαροφύλακας κατεβαίνει, δεν βρίσκει τον επισκέπτη του. «Βγήκε στην αυλή και κοίταξε απ’ τα κάτω κι απ’ τα έξω το δικό του φως –που μόλις είχε ανάψει– δηλαδή το φως του φάρου». Ύστερα υψώνει τα χέρια του και τα βλέπει φωτισμένα απ’ το φάρο, χρυσά «σαν τα θαυματουργά χέρια των παλιών εικόνων». «Σ’ αυτή τη στάση, με τα χέρια υψωμένα, έμοιαζε να προσεύχεται –άγνωστο πού– στη θάλασσα, στον άνεμο, στο φως του;» «Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, ένας πετεινός λάλησε κάπου μακριά. Ποιος τον είχε πάλι προδώσει; Τι είχε ο ίδιος προδώσει; Όχι, όχι. Τίποτα» (σημ. 4).
Ο Ρίτσος συνεχίζει στον «Φαροφύλακα» έναν παλιό διαλογισμό του για τον άνθρωπο, που επιτελεί το χρέος του ολομόναχος, είτε ποιητής λέγεται αυτός, είτε στοχαστής, είτε άγιος (σημ. 5).
Ο φαροφύλακας του Μαραγκού, αντί για γλαρόπουλα, διασώζει και μεγαλώνει δύο προσφυγόπουλα. Μέχρι να επέμβει, καταστροφικά, το κράτος...
Η ιδέα ανήκε στην Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης Λέσβου Α.Ε. σε συνεργασία με το Δίκτυο Αναπτυξιακών Εταιριών Νησιωτικής Ελλάδας «Νήσων Περίπλους».
Οι δεκατέσσερις δημιουργοί, όλοι καταγόμενοι από κάποιο νησί της Ελλάδας, συγκεντρώθηκαν στη Μυτιλήνη. Είχαν τρεις μέρες στη διάθεσή τους για να βάλουν τα θεμέλια μιας ιστορίας κόμικς εμπνευσμένης από τους «Γλάρους» του Ηλία Βενέζη. Η επιλογή του διηγήματος έγινε από τον Soloup, που ήταν ο γενικός καθοδηγητής και υπεύθυνος του καλλιτεχνικού εργαστηρίου.
Παρούσα ήταν και η Άννα Βενέζη-Κοσμετάτου, κόρη του μεγάλου Έλληνα συγγραφέα που είχε φτάσει στη Μυτιλήνη ως πρόσφυγας από τη Μικρά Ασία έναν αιώνα πριν. Με συγκίνηση σημειώνει στο προλογικό σημείωμα του τόμου: «Ο Βενέζης είχε περάσει τρία μαθητικά χρόνια στη Μυτιλήνη κατά τον πρώτο διωγμό του 1915. Επέστρεψε στο νησί, αφού απελευθερώθηκε από τα τουρκικά τάγματα εργασίας, στο τέλος του 1923, για να ξαναβρεί τους δικούς του. Δυο φορές πρόσφυγας, λοιπόν».
Ο Soloup, οργανωτής του εργαστηρίου, παραμένει πιστός στο έργο του Βενέζη, αποδίδοντας σπαρακτικά τη μοναξιά και την θλίψη του φαροφύλακα…
Χρόνια αργότερα, το 1941, ο Βενέζης συγγράφει ένα σπαρακτικό και αλληγορικό διήγημα για τον πόλεμο, την προσφυγιά, την απώλεια. Οι «Γλάροι» επαινέθηκαν από κοινό και κριτικούς και μεταφράστηκαν σε δεκάδες γλώσσες. Ήταν ένα έργο με τη Λέσβο στο επίκεντρο.
Τη Λέσβο, στην οποία κατά την επιθυμία του σπουδαίου λογοτέχνη βρίσκεται και ο τάφος του, ανώνυμος και χωρίς καμιά επιγραφή παρά μόνο με τη λέξη «Γαλήνη». «Οι σχέσεις του Βενέζη με τη Λέσβο υπήρξαν στενές, ιδιαίτερα στην αρχή και στο τέλος του βίου του.
Οι "Γλάροι", από τη συλλογή διηγημάτων "Αιγαίο", που κυκλοφόρησε το 1941, συνδέουν το νησί με τη γενέθλια αιολική γη του συγγραφέα μέσα από τα συμβάντα και το νόημά τους.
Ο γερο-φαροφύλακας, που μένει μόνος στο νησάκι απέναντι από την Πέτρα, έχει χάσει τα δυο αγόρια του στον πόλεμο της Μικρασίας, αλλά δεν έχει πάψει να τα περιμένει.
Τα δύο γλαρόπουλα που περιμαζεύει και ανασταίνει παίρνουν σιγά σιγά τη θέση των παιδιών του, τους δίνει το όνομά τους. Κι όταν φτάσει η στιγμή να τα ελευθερώσει, αυτά πετάνε μακριά, αλλά το βράδυ επιστρέφουν. Κάθε βράδυ.
Αφού λοιπόν γυρίζουν, μπορεί και τα δυο συνονόματα αγόρια του να επιστρέψουν. Η ελπίδα γίνεται πια απτή, η πράξη της επιστροφής καθημερινή πραγματικότητα.
Ωσπου οι γλάροι να σκοτωθούν από τους κυνηγούς. Και η ελπίδα να σβήσει κι αυτή οριστικά.
Μένει η βεβαιότητα του φάρου, που αναβοσβήνει σταθερά και απαρέγκλιτα, σαν τη βεβαιότητα του θανάτου», συμπληρώνει η Άννα Βενέζη-Κοσμετάτου.
Ο συντετριμμένος φαροφύλακας του Μανιατόπουλου κλαίει για τα χαμένα του παιδιά και για τους νεκρούς γλάρους
Το διήγημα του Βενέζη, ιδιαίτερα στη σύγχρονη πραγματικότητα και με δεδομένη την αναφορά του στη Μυτιλήνη, δεν είναι απλώς επίκαιρο αλλά αποκτά μια αλληγορική και μεταφυσική διάσταση.
Όπως γράφει και ο Αναστάσιος Περιμένης, συντονιστής της διοργάνωσης και εκπρόσωπος του δικτύου «Νήσων Περίπλους»: Η Λέσβος σε αυτή τη χρονική συγκυρία ξαναζεί το δράμα της "προσφυγιάς", αναβιώνουν στους νησιώτες κατοίκους μνήμες ανθρώπινου πόνου και απόγνωσης, που οδηγεί για ακόμη μια φορά ανθρώπους μεσοπέλαγα σε βάρκες και στον ξεριζωμό από τις πατρίδες – τι σημασία έχει η καταγωγή και η φυλή του καθενός.
Οι δημιουργοί κόμικς που δούλεψαν πάνω σ’ αυτό βρέθηκαν στο νησί όταν το θέμα με τους πρόσφυγες άρχισε να γιγαντώνεται. Το εργαστήριο, ο τόπος της συνεργασίας του ήταν ακριβώς δίπλα σε ανθρώπους που κατέφθαναν από εμπόλεμες ζώνες, κατάκοποι, άστεγοι, άρρωστοι. Όσοι τα κατάφερναν…
Και οι γλάροι απέκτησαν στα έργα κάποιων δημιουργών κόμικς μια μεταφορική υπόσταση...
Πατώντας στην εικόνα κάτω, δείτε κάποιες προτάσεις βιβλίων με θέμα τους φάρους:
ΕΙΚΟΝΑ: Από το βιβλίο "Ημερολόγιο Φάρου" της Blackall Sophie
Προγράμματα που υλοποιήθηκαν στην τάξη
Διδακτική αξιοποίηση
1."Φάροι της Ευρώπης... Το φως τους μας φέρνει πιο κοντά"
Διαβάστε εδώ τα ποιήματα που έγραψαν οι μαθητές του Ε2 τμήματος στο 1ο Πειραματικό Δημοτικό Σχολείο Αλεξανδρούπολης, με θέμα τους φάρους:
"Φάροι της Ευρώπης...Το φως τους μας φέρνει πιο κοντά"
Περισσότερες πληροφορίες και ιδέες για δραστηριότητες, που υλοποιήθηκαν μέσα στην τάξη αλλά και εκτός αυτήςεδώ.
2.Παραμυθένιο ταξίδι στους κόλπους και τα ακρωτήρια της Ελλάδας
Σχεδιάζοντας ένα πλάνο δραστηριοτήτων με θέμα τους φάρους μπορούμε να ξεκινήσουμε με τα παιδιά...
Κοιτώντας την Ελλάδα στο χάρτη και παρατηρώντας ότι είναι μια χώρα με πολλή θάλασσα , πολλά νησιά και "δαντελωτές" ακτές.
Μπορεί να γίνει συζήτηση για την ακτογραμμή της χώρας μας, τις χερσονήσους και τα ακρωτήρια, που με τις βραχώδεις και απότομες απολήξεις τους, καθιστούν απαραίτητη τη χρήση των φάρων.
Μπορούμε να δουλέψουμε πάνω στο χάρτη και να εντοπίσουμε όλα τα παραπάνω.
Μια πολύ ωραία προσέγγιση και όμορφες δραστηριότητες από το 15ο Νηπιαγωγείο Πατρών. Οι μικροί πρωταγωνιστές δούλεψαν το θέμα των φάρων με μεγάλη χαρά!
Κατασκευές-Εικαστικές δημιουργίες
Ακολουθήστε τα εύκολα βήματα που βλέπετε κάτω και σχεδιάστε τον δικό σας φάρο. Στη συνέχεια χρωματίστε τον και προσθέστε τη θάλασσα και κάποιο καράβι, αν θέλετε. Μην ξεχάσετε να ανάψετε το φως του φάρου, αν είναι βράδυ! Μπορείτε ακόμη να προσθέσετε το φεγγάρι ή και αστέρια στον ουρανό. Καλή σας επιτυχία!!!
Επίσης μπορείτε να δώσετε στα παιδιά τη δυνατότητα να δημιουργήσουν τους δικούς τους φάρους, χωρίς καν την παραπάνω βοήθεια. Αφού δουν εικόνες με πολλούς φάρους, στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, και δουν και το βίντεο που περιέχει πολλούς φάρους σε πίνακες ζωγραφικής, αφήστε να δημιουργήσουν τελείως ελεύθερα τον δικό τους φάρο στο παρακάτω φύλλο εργασίας ή σε εντελώς λευκή σελίδα Α4.
Αν κάνετε την εργασία σε μικρή τάξη, μπορείτε να βοηθήσετε περισσότερο, δείχνοντας τα παραπάνω βήματα , για εύκολο σχεδιασμό φάρου.
Εδώ θα βρείτε ένα πακέτο με εικόνες φάρων για να τους ζωγραφίσουν τα παιδιά. Και πάλι θα προσθέσουν τα δικά τους στοιχεία στην εικόνα, για να βάλουν τη δική τους πινελιά. Όλες οι ιδέες είναι από το pinterest και είναι εδώ μαζί με άλλο υλικό για τους φάρους (πίνακες ζωγραφικής-φωτογραφίες-κατασκευές...). Δείτε και χρησιμοποιήστε όποια από αυτά θέλετε...
Τα κομμάτια του φάρου, για να τα κολλήσετε και να φτιάξετε ένα φάρο.
Το φαρόσπιτο, που αποτελούσε την κατοικία του φαροφύλακα.
Φαροφύλακα.
Το φεγγάρι και τα αστέρια.
Το καράβι.
Μπορείτε να δημιουργήσετε την αφίσα με βάση το γαλάζιο ή μπλε σκούρο χρώμα(κάνσον χαρτόνι για τη θάλασσα) και να προσθέσετε μαύρο χρώμα στο πάνω μέρος(για να είναι νύχτα). Να βάλετε κίτρινο σε μορφή δέσμης φωτός(τρίγωνο σχήμα), για να δείξετε το φως του αναμμένου φάρου. Προσθέστε το καράβι και τα σύννεφα καπνού και τέλος τον φαροφύλακα. ** Τα σχέδια δημιουργήθηκαν με τα σχήματα που υπάρχουν στην «σχεδίαση» και μόνο ο φαροφύλακας είναι υλικό έτοιμο από το διαδίκτυο. Καλή αξιοποίηση! Σωτηρία Κίτσιου
Η ονομασία «Φάρος του κόσμου» επιλέχθηκε, γιατί ο φάρος φωτίζει σκοτεινά μέρη και βοηθάει τους ανθρώπους με την λάμψη του να βρούνε το δρόμο τους και αυτός ήταν ο στόχος.
ΤΑΠΕΣ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΦΑΡΩΝ ( 3η Κυριακή του Αυγούστου)
Οι συγκεκριμένες τάπες θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα μικρό δώρο για τα παιδιά, με το τέλος του προγράμματος .
Σε αυτές τις τάπες δεν έχει προστεθεί κείμενο επιβράβευσης και είναι φωτογραφίες φάρων της Ελλάδας και του κόσμου, όπως και φάροι σε σκίτσα και ζωγραφιές.