Η Παγκόσμια Ημέρα "Ευχαριστώ" γιορτάζεται στις 11 Ιανουαρίου κάθε χρόνο, ενθαρρύνοντας τους ανθρώπους να δείξουν εκτίμηση και ευγνωμοσύνη σε όσους βρίσκονται γύρω τους.
Γιατί όμως είναι τόσο σημαντικό να λέμε "Ευχαριστώ";
Μια τόσο μικρή λέξη...με πολύ μεγάλη αξία!!! Και για όσους την λένε αλλά και για όσους είναι οι αποδέκτες. Δηλώνει ευγνωμοσύνη, ταπεινότητα ,καλοσύνη και αγάπη. Εκείνος που λέει "Ευχαριστώ" δεν είναι απλά ευγενικός . Μπορεί να αναγνωρίσει κάτι που του προσφέρεται από κάποιον άλλο, να το εκτιμήσει με καλοσύνη και αγάπη και να νιώσει ευγνωμοσύνη γι' αυτό...
Μόνο χαρά και ψυχική ευφορία μπορεί να προσφέρει η λέξη "Ευχαριστώ"!! Με μαγικό σχεδόν τρόπο μας αγγίζει και μας μεταφέρει ανθρωπιά και καλοσύνη... Είναι κάτι που οι γονείς μπορούν να διδάξουν στα παιδιά τους από πολύ μικρή ηλικία, όπως και οι εκπαιδευτικοί που ζουν με τα παιδιά πολλές ώρες, εξαιτίας του επαγγέλματός τους.
ΕΡΕΥΝΑ: Πόσο συχνά λένε οι άνθρωποι "Ευχαριστώ";
Οι άνθρωποι σπάνια λένε «ευχαριστώ» στην καθημερινότητά τους... Αυτό αποδίδεται στο γεγονός ότι, θεωρούμε λίγο-πολύ δεδομένο ότι δικαιούμαστε τη συνεργασία και τη βοήθεια ενός άλλου ανθρώπου. Μία φορά στις 20 λέμε μόνο «ευχαριστώ», κατά μέσο όρο, στην καθημερινότητά μας, σύμφωνα με διεθνή μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS). Αυτό αποδίδεται στο γεγονός ότι, θεωρούμε λίγο-πολύ δεδομένο ότι δικαιούμαστε τη συνεργασία και τη βοήθεια ενός άλλου ανθρώπου. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Νικ Ένφιλντ του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ, ανέλυσαν δειγματοληπτικά 1.057 βιντεοσκοπήσεις και ηχογραφήσεις καθημερινών συνομιλιών και κοινωνικών ανταλλαγών σε οκτώ γλώσσες σε διάφορα μέρη του κόσμου. Η ηχογράφηση ή η βιντεοσκόπηση έγινε με την τοποθέτηση μικροφώνου ή κάμερας στα σπίτια και σε άλλα σημεία κοινωνικών συναντήσεων μεταξύ ανθρώπων που ήταν συγγενείς, φίλοι ή γνωστοί. Διαπιστώθηκε ότι στις καθημερινές επαφές οι άνθρωποι σπάνια λένε «ευχαριστώ», όταν άλλοι τους βοηθάνε για μικροπράγματα (π.χ. να τους δίνουν το αλάτι στο τραπέζι του φαγητού) και αυτό όχι τόσο από αγένεια, όσο από συνήθεια και γλωσσική παράδοση. Η έρευνα βρήκε ότι κατά μέσο όρο οι άνθρωποι ανταποκρίνονται άμεσα εννέα στις δέκα φορές (88%), όταν τους ζητείται η βοήθεια, πράγμα που δείχνει ότι τους αρέσει η συνεργασία. Επειδή ακριβώς σε πολλούς πολιτισμούς οι κοινωνικές ομάδες το θεωρούν αναμενόμενο ότι οι άνθρωποι θα συνεργάζονται μεταξύ τους, το «ευχαριστώ» θεωρείται μάλλον κάτι περιττό. «Στις άτυπες καθημερινές ανταλλαγές σε όλο τον κόσμο ο γενικός κανόνας είναι να ανταποκρίνεσαι στη συνεργατική συμπεριφορά του άλλου, χωρίς να λες ρητά τη λέξη «ευχαριστώ», αλλά απλώς συνεχίζοντας αυτό που κάνεις», σύμφωνα με τους ερευνητές.
Αντίθετα, όπως είπαν, σε μέρη όπου οι επαφές μεταξύ των ανθρώπων είναι πιο τυπικές και επαγγελματικές, π.χ. σε ένα κατάστημα, το «ευχαριστώ» είναι συχνότερο.
Μεταξύ των γλωσσών υπάρχουν μεγάλες διαφορές. Ενώ το «ευχαριστώ» λέγεται περίπου μία φορά στις επτά στα αγγλικά και στα ιταλικά (στο 14,5% και στο 13,5% των περιπτώσεων αντίστοιχα), στα πολωνικά λέγεται μόνο στο 2% των περιπτώσεων που ζητιέται η βοήθεια κάποιου, ενώ σε μερικές φυλές απλώς δεν υπάρχει καν λέξη για το «ευχαριστώ».
Είναι αλήθεια πως μπορεί να συμβεί ή να συμβαίνει αρκετά συχνά και αυτό. Το "ευχαριστώ" να το λέμε από συνήθεια ή από ευγένεια. Πάλι όμως, ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ανώφελο ή ασήμαντο! Είναι πολύ ωραίο να είμαστε ευγενικοί στις συναναστροφές μας και να μιλάμε με ευγένεια! Είναι όμως ακόμα πιο δυνατό το "Ευχαριστώ", όταν το λέμε στα σοβαρά της ζωής μας και στα πολύ σοβαρά ...και στα πολύ σημαντικά και δύσκολά μας!!!Τότε θα μπορούσε να μιλήσει κανείς για "ευχαριστώ" που μοσχοβολά ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ!!! Ευγνωμοσύνη για όσα έχουμε και για όσους υπάρχουν στη ζωή μας και παραμένουν σε αυτή και όταν θα μπορούσαν να είχαν απομακρυνθεί...
Σε ποιους, αλήθεια, θα θέλαμε να πούμε "Ευχαριστώ" που απλά στέκονται δίπλα μας; Μήπως...
Στους γονείς μας, που μας έδωσαν τη ζωή;
Στον Θεό(όποιον Θεό πιστεύει ο καθένας μας) που τον έχουμε στήριγμα και βοηθό, όταν τίποτε άλλο δεν είναι ικανό να μας απαλύνει έναν πόνο ψυχικό κυρίως;
Στους αληθινούς φίλους-αυτούς τους μετρημένους στα δάχτυλα του ενός μόνο χεριού- που είναι εκεί , αθόρυβα και με μαγικό τρόπο παίρνουν λίγη από τη λύπη (στα δύσκολα) ή υπερδιπλασιάζουν τη χαρά (στις επιτυχίες μας);
Στους δασκάλους μας, που ίσως κάποιος από αυτούς είναι ή ήταν για εμάς φωτεινό παράδειγμα και πρότυπο;
Σε συναδέρφους στον εργασιακό μας χώρο, που με τη στάση τους μας έκαναν να μπούμε σε άλλο τρόπο σκέψης, σε άλλη στάση ζωής; Νομίζω με αυτή τη σειρά θα ήταν σωστό να τα τοποθετήσω τα πράγματα σε αυτή την περίπτωση: Θαυμάζεις έναν άνθρωπο, τον ξεχωρίζεις, τον εκτιμάς και φτάνεις τελικά να τον αγαπάς!! Να μιμείσαι στοιχεία που σε εντυπωσίασαν σε εκείνον!!! Γιατί τι πιο φυσικό από το να μιμείσαι αυτό που θαυμάζεις, να προσπαθείς να κάνεις πράγματα που είδες και θαύμασες;
Όλα αυτά μπορούμε ως εκπαιδευτικοί να προσπαθούμε να τα περάσουμε και στα παιδιά, δίνοντας ερεθίσματα για τέτοιου είδους σκέψεις και συζητήσεις με κάθε αφορμή. Θαρρώ πως αξίζει να προσπαθούμε προς αυτή την κατεύθυνση...
Όμορφος πολύ ο συνδυασμός του "Ευχαριστώ" με το μεγαλειώδες συναίσθημα της Ευγνωμοσύνης...
Θαρρώ πως η καλλιέργεια θετικής στάσης και τρόπων στα παιδιά είναι ίσως η μεγαλύτερη επένδυση που μπορούμε να κάνουμε και να περιμένουμε μικρές μικρές αλλαγές μέσα στο τεράστιο χάος που υπάρχει γύρω τους κ γύρω μας...
Δείτε μια πρόταση για δραστηριότητα στο σχολείο με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα του "Ευχαριστώ"
Είναι πολύ όμορφο που τυχαίνει να την γιορτάζουμε λίγες ημέρες μετά την έλευση του νέου έτους. Τέτοιες ημέρες όλοι μας σχεδιάζουμε αλλαγές σε διάφορα που κάναμε ως εκείνη τη χρονική στιγμή και βάζουμε στόχους για την νέα χρονιά.
Ίσως να ήταν καλό, αν μπορούσαμε με τους μαθητές μας , μαζί με τα διάφορα που προγραμματίζουμε να κάνουμε, να βάζαμε στόχο περισσότερα "Ευχαριστώ" για τη νέα χρονιά!!!
Σύμμαχος και βοηθός μας θα μπορούσε να είναι το μικρό έλατο της σχολικής μας αίθουσας, που γυρίζοντας από τις διακοπές των Χριστουγέννων( δυστυχώς για τα παιδιά, αλλά και για πολλούς από εμάς που κρύβουμε το μικρό παιδί μέσα μας)θα πρέπει να το ξεστολίσουμε!!! "ΜΑ ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ;;;;;"Η εύλογη απορία πολλών μικρών παιδιών!!!!
Υπάρχει όμως μια υπέροχη ...ιδέα... το ελατάκι μας, που τόση χαρά πρόσφερε στους μαθητές και τις μαθήτριές μας όλο το διάστημα πριν τις διακοπές των Χριστουγέννων, κρίμα δεν είναι να το στριμώξουμε μέσα σε κάποιο κουτί ή το πατάρι της ντουλάπας και να το ξαναβγάλουμε μετά από 1 χρόνο;
Ο Τάκης , ήρωας του βιβλίου του Ευγένιου Τριβιζά, με τίτλο " Ένα ελατάκι για τον Τάκη" μάς δίνει την ιδέα... Δείτε πώς!!!
Τι θα λέγατε να εφαρμόσουμε κι εμείς αυτό που έκανε ο Τάκης στην παραπάνω ιστορία; Να στολίζουμε δηλαδή το ελατάκι μας με διάφορους & διαφορετικούς τρόπους και ανάλογα με τις γιορτές ή τις Παγκόσμιες ημέρες; Και είναι τόσες πολλές!!!!
Ας κάνουμε λοιπόν την αρχή από την Παγκόσμια Ημέρα του "Ευχαριστώ", γυρίζοντας στα σχολεία μας μετά τα Χριστούγεννα... Ας στολίσουμε το ελατάκι μας με τα δικά μας "Ευχαριστώ" για όποιον το νιώθουμε ανάγκη να ευχαριστήσουμε!
Δίνουμε στα παιδιά τις καρδιές που θα βρούμε στο παρακάτω αρχείο και τις έχουμε εκτυπώσει σε λεπτό χαρτονάκι διαφόρων χρωμάτων (ανοιχτά χρώματα καλύτερα). Εκεί τα παιδιά θα σημειώσουν το δικό τους "Ευχαριστώ" και θα εξηγήσουν με λίγα λόγια σε ποιον απευθύνεται και γιατί.
Στο κάτω μέρος του δέντρου, θα βάζουμε κάθε φορά, στη θέση της φάτνης, κάτι που να δείχνει το θέμα μας...
Ως συνέχεια του στολισμού αυτού θα μπορούσαμε να κάνουμε κι αυτό με τα παιδιά στην τάξη μας: Να δημιουργήσουμε έναν πίνακα - ένα σημείο αναφοράς με τα "Ευχαριστώ" μας και εκεί τα παιδιά να προσθέτουν το δικό τους "Ευχαριστώ" κάθε φορά που νιώθουν αυτή την ανάγκη... Γιατί στο δεντράκι μας θα βάλουμε ένα μόνο!! Τα υπόλοιπα ας βρουν θέση σε μια γωνιά της τάξης ή ακόμα και στο εσωτερικό μέρος της πόρτας μας!
Καλή Χρονιά! Με πολλή έμπνευση και φαντασία για νέα ...στολίσματα! Γιατί κάθε μέρα μπορεί να είναι γιορτινή!!!
Ήρθαν...είδαν...είπαν...
ΟΝΟΜΑ:Maria Limpanobnou 12/1/2024 10:43 μ.μ. ΣΧΟΛΙΟ: Μια ακόμη εξαιρετική ιδέα από μία εξαίρετη, δημιουργική και δοτική συναδέλφισσα. Ευχαριστώ πολύ, Σωτηρία!!!!
Sotiria Kitsiou 12/1/2024 10:57 μ.μ. προς limpanobnoumaria Σ΄ ευχαριστώ πολύ, Μαρία!! 🦋Μου άρεσε πολύ η ιδέα από το βιβλίο του Τριβιζά και είπα φέτος να την χρησιμοποιήσω. Θα είναι η 2η φορά!!!