"Οι 2 λύκοι" Ένας ινδιάνικος μύθος για το καλό & το κακό που συνυπάρχουν μέσα μας
Στη φυλή Τσερόκι των Ινδιάνων ο ήλιος έπεφτε και το βράδυ ερχόταν αργά αργά όπως κάθε τέτοια ώρα. Κι όταν ερχόταν το βράδυ, άναβαν φωτιά και κάθονταν τριγύρω της μιλώντας μέχρι να αποσυρθούν στις σκηνές τους για ξεκούραση και ύπνο. Ένα βράδυ λοιπόν σαν όλα τ’ άλλα, ο μικρός εγγονός ενός γέροντα της φυλής τον ρώτησε: -Παππού, τι γίνεται μέσα στην καρδιά μας κι άλλοι άνθρωποι είναι έτσι κι άλλοι είναι αλλιώς; Γιατί δεν είμαστε όλοι ίδιοι- θέλω να πω- όπως τα λιοντάρια είναι όλα άγρια; -Γιε μου, σε όλων των ανθρώπων τη ψυχή ζούνε δύο μεγάλοι λύκοι. Ο ένας είναι άγριος και κακός. Είναι η οργή, η ζήλεια, η απογοήτευση, η αδυναμία, η απληστία, η αλαζονεία, η έλλειψη πίστης, η υστεροβουλία, η προσβολή, τα ψέματα, η ματαιοδοξία, η υπεροψία, οι κακές πράξεις, η βία, η επιθετικότητα.
Ο άλλος λύκος είναι ήρεμος και καλός. Έχει μέσα του τη χαρά, την αγάπη, την ελπίδα, την αλήθεια, την ειρήνη, την ευγένεια, την αλληλεγγύη, τη γνώση, την αλληλοβοήθεια, τη γενναιότητα, την πίστη στον εαυτό μας, τη γενναιοδωρία.
Ο εγγονός σκέφτηκε για λίγο τους δυο λύκους, τους έφερε στο νου του, τους φαντάστηκε, τους μελέτησε μέσα στη σκέψη του για λίγο.
Ύστερα ρώτησε τον παππού του: -Και ποιος λύκος νικάει, μεγάλε πατέρα; Ο γέροντας χαμογέλασε πλατιά τόσο που έλαμψαν τα δόντια του από τη φωτιά και του απάντησε με τρεις και μόνο λέξεις: -Αυτός που ταΐζεις, γιε μου. Αυτός που ταΐζεις.
Δείτε τον ινδιάνικο μύθο και στην νοηματική γλώσσα:
Μία παραλλαγή του μύθου
Σε μια παραλλαγή του παραπάνω ινδιάνικου μύθου διαβάζουμε στην εξής πολύ ενδιαφέρουσα εκδοχή. Μην τρέφεις μόνο τον έναν λύκο, γιατί πρέπει να είναι παρόντες και οι δύο.Μέσα μας υπάρχουν πάντα δύο αντίπαλες δυνάμεις, τις οποίες δεν είμαστε απόλυτα ικανοί να ελέγξουμε. Δεν πρέπει ο ένας να τρέφεται και ο άλλος να πεινά!
Ο κακός λύκος έχει επίσης πολλές καλές ιδιότητες: αποφασιστικότητα, αντοχή, θάρρος, στρατηγική σκέψη… Μερικές είναι αρετές τις οποίες δεν έχει ο καλός λύκος. Με το να τους τρέφουμε μπορούμε να επωφεληθούμε και από τους δύο. Έτσι ενισχύεται η καλύτερη εκδοχή τους, αναγνωρίζονται οι ανάγκες τους και εκπαιδευόμαστε ώστε να ζήσουμε αρμονικά.
Ας μην κάνουμε τους φόβους μας να λιμοκτονήσουν. Είναι πάντα καλύτερο να τους αναγνωρίσουμε, να τους κατανοήσουμε και να τους μεταμορφώσουμε. Ας μην κάνουμε τον θυμό, την λύπη και την θλίψη μας να πεθάνουν από την πείνα. Ας μην τις παραγκωνίσουμε. Ας ακούσουμε τι θέλουν να μας πουν. Μπορούν να μας δώσουν πολύτιμα μαθήματα για το πώς να είμαστε λίγο καλύτεροι κάθε μέρα.
Όπως μπορούμε να δούμε, ο μύθος των Τσερόκι για τους δύο λύκους διδάσκει ένα πολύτιμο μάθημα για την ισορροπία και την συναισθηματική διαχείριση. Μαθαίνουμε ότι η διανομή των δυνάμεων με έξυπνο τρόπο και το να τρέφουμε και τους δύο λύκους θα κάνει την ζωή μας καλύτερη. ΠΗΓΗ: https://www.tsemperlidou.gr/
Μου φαίνεται πολύ λογική η δεύτερη αυτή εκδοχή του μύθου! Γιατί τους φόβους, ας πούμε, δεν μπορείς να τους εξορίσεις... προσπαθείς απλά να τους μειώσεις, να τους αντιμετωπίσεις. Δεν είναι καλό να περάσει το μήνυμα στα παιδιά ότι ο θυμός είναι αναγκαστικά κακό να υπάρχει! Γιατί είναι φυσικό να θυμώνει κανείς. Ανθρώπινο! Το σημαντικό είναι να μπορούμε να διαχειριστούμε τέτοιου είδους συναισθήματα με τον καλύτερο τρόπο.
Πρόταση για δημιουργία ομαδικής αφίσας ή ατομικό φύλλο εργασίας
Ο καλός και ο κακός λύκος στην καρδιά μας!!!
Ζουν και δυναμώνουν με όσα και ό,τι τους ταΐζουμε!!!!!!
Καλό είναι να συνυπάρχουν και με τις πράξεις μας να διατηρείται η ισορροπία...