Οδυσσέας Ελύτης ( 1911-1996) ... ένα όνομα με τεράστια ιστορία!!!
Ταινία – ντοκουμέντο για τη ζωή και το έργο του βραβευμένου με το Νόμπελ Λογοτεχνίας 1979, ποιητή ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ. Ο ποιητής αυτοβιογραφείται, αποκαλύπτει προσωπικά του βιώματα, μιλά για το ποιητικό του έργο και τα στοιχεία που το διαμόρφωσαν, για τη γενιά του ‘ 30 και ερμηνεύει τον όρο ελληνικότητα. Αναφέρεται στις επιρροές που δέχθηκε και στον τρόπο που εργάστηκε για τη συγγραφή του «Άξιον Εστί». Εξηγεί επίσης και έχει ενδιαφέρον το πώς προέκυψε το ψευδώνυμο "Ελύτης". Κορυφαία ποιήματά του μελοποιήθηκαν από ιερά τέρατα της ελληνικής μουσικής όπως ο Μίκης Θεοδωράκης. Τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας το 1979. Πηγές: https://www.greek-language.gr/digitalResources/literature/tools/concordance/timeline.html?cnd_id=12 https://www.lesvosnews.net/articles/news-categories/politismos/mia-apokalyptiki-ekdilosi-gia-ton-odyssea-elyti-apo-syllogo "Η ποδηλάτισσα"
Πρόκειται για ένα από τα πολύ γνωστά ποιήματα του Οδυσσέα Ελύτη. Μας απασχόλησε στα Εργαστήρια Δεξιοτήτων με την τάξη μου φέτος, τελειώνοντας το θέμα μας για την Κυκλοφοριακή Αγωγή (σε ρόλο πεζού, επιβάτη, ποδηλάτη). Μουσική: Μιχάλης Τρανουδάκης Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης Στίχοι Το δρόμο πλάι στη θάλασσα περπάτησα που'κανε κάθε μέρα η ποδηλάτισσα. Βρήκα τα φρούτα που `χε στο πανέρι της, το δαχτυλίδι που `πεσε απ’ το χέρι της. Βρήκα το κουδουνάκι και το σάλι της, τις ρόδες, το τιμόνι, το πεντάλι της. Τη ζώνη της, τη βρήκα σε μιαν άκρη, μια πέτρα διάφανη που `μοιαζε δάκρυ. Τα μάζεψα ένα ένα και τα κράτησα κι έλεγα πού `ναι πού `ναι η ποδηλάτισσα. Την είδα να περνά πάνω απ’ τα κύματα, την άλλη μέρα πάνω από τα μνήματα. Την τρίτη νύχτωσ’ έχασα τ’ αχνάρια της, στους ουρανούς άναψαν τα φανάρια της. Θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για ένα θλιβερό τραγούδι που δεν είναι σωστό να το διδάσκουμε στα παιδιά; Ή μήπως όχι; Πριν επιχειρήσει κανείς να απαντήσει στο παραπάνω ερώτημα, ας δούμε ορισμένες πληροφορίες που πιθανά οδήγησαν τον σπουδαίο Έλληνα ποιητή να το γράψει. Όταν ο Ελύτης ήταν παιδί, στην τρυφερή ηλικία των 7 ετών, έχασε την αγαπημένη του μεγαλύτερη αδερφή Μυρσίνη, λίγες μέρες πριν το γάμο της, από ισπανική γρίπη. Τις μέρες που η Μυρσίνη ήταν κατάκοιτη και υπό το φόβο της μετάδοσης της ασθένειας, η οικογένεια έστειλε το μικρό τότε Οδυσσέα να φιλοξενηθεί σε συγγενικό σπίτι. Μετά το τραγικό γεγονός, όταν ο μικρός γύρισε στο σπίτι του, του είπαν ότι η αδερφή του παντρεύτηκε κι έφυγε για γαμήλιο ταξίδι με τον άντρα της, κάτι που φυσικά σύντομα ανακάλυψε ότι ήταν ψέμα και δεν το ξεπέρασε ποτέ. Η τραγική απώλεια δεν ξεπεράστηκε ποτέ ούτε κι από την υπόλοιπη οικογένεια Αλεπουδέλλη. Τόσο αυτό καθαυτό το γεγονός, όσο και το ότι η Μυρσίνη δεν ετάφη, αλλά ουσιαστικά «πετάχτηκε» σε μια απολυμασμένη τάφρο, μαζί με άλλα θύματα της γρίπης, κατ’ εντολήν του κράτους που δεν μπορούσε ν’ αντιμετωπίσει αλλιώς την ασθένεια. Εφτά χρόνια μετά το χαμό της αδερφής του Ελύτη, πέθανε και ο πατέρας του. Από τα παιδιά της οικογένειας παντρεύτηκε μόνον ο ένας από τους μεγαλύτερους αδελφούς του Οδυσσέα Ελύτη, ο οποίος του χάρισε και τη μοναδική του ανιψιά, που πήρε το όνομα της αδικοχαμένης θείας της. Ο ίδιος στα ερωτικά ποιήματά του, μην έχοντας ξεχάσει ποτέ το πόσο νέα χάθηκε η αδερφή του, αναφερόταν στο γυναικείο φύλο με τη λέξη «κορίτσι», μιας και στο μυαλό του η γυναικεία ομορφιά ήταν ταυτισμένη με τη νεότητα. Τα βιώματά του και ο πόνος απ’ τα χτυπήματα της μοίρας βρήκαν διέξοδο στον ποιητικό λόγο που ξεχείλιζε από συναισθήματα για τη θάλασσα, τη γυναίκα, την αγάπη. Διαβάστηκαν από εκατομμύρια αναγνώστες και τραγουδήθηκαν, μελοποιημένα πια, απ’ όλους τους Έλληνες. ΠΗΓΗ: https://www.lesvosnews.net/articles/news-categories/politismos/mia-apokalyptiki-ekdilosi-gia-ton-odyssea-elyti-apo-syllogo Μπορούμε λοιπόν να συζητήσουμε με τους μαθητές και τις μαθήτριές μας για τον λόγο που ο ποιητής πιθανόν διάλεξε να δώσει ένα τέτοιο τέλος στο ποίημά του αυτό και φυσικά να δούμε πως ακόμα κι έτσι, το ποίημα τελειώνει με τον στίχο: "...στους ουρανούς ανάψαν τα φανάρια της" ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΝΑ ΘΥΜΙΖΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ ΜΑΣ ΠΩΣ Η ΠΟΙΗΣΗ,ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΟΙ ΤΕΧΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΟ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ... ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΚΦΡΑΖΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ΜΑΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ!!! Αυτό άλλωστε συζητούμε πάντα και προτρέπουμε τα παιδιά: να εκφράζουν τα συναισθήματά τους και κυρίως εκείνα που τα δυσκολεύουν... Με τις ζωγραφιές των παιδιών... της Δ΄ τάξης του 1ου Δημοτικού Σχολείου Βόλου... η δική μας Ποδηλάτισσα: Δείτε το τραγούδι κι εδώ ως αρχείο:
https://drive.google.com/file/d/1d-RQcyhW26n1QK8SSVZ0_Rl0WG6cAubH/view?usp=sharing Οι υπόλοιπες δραστηριότητες που έγιναν σε αυτή τη θεματική ενότητα των Εργαστηρίων, περιγράφονται εδώ: https://blogs.sch.gr/1dimvolo/2023/10/17/thematiki-1-2023-2024-6/#prettyPhoto Κι άλλα τραγούδια για το ποδήλατο:
Δείτε το κι εδώ ως αρχείο : https://drive.google.com/file/d/1cxQAraoID8ahfe_95O8DCcqZGb5L-rF_/view?usp=sharing Δείτε το κι εδώ ως αρχείο: https://drive.google.com/file/d/1BBpMBow9aI9rnni6vw0rDmSXYVXAB4fz/view?usp=sharing
0 Comments
Leave a Reply. |
Σχετικά με το blog:Εδώ θα μοιραζόμαστε ιδέες για δραστηριότητες και εργασίες στα μαθήματα και στα "Εργαστήρια δεξιοτήτων" στο δημοτικό σχολείο. Αρχεία
December 2023
Κατηγορία
All
|