Ας δώσουμε "φτερά" αυτοπεποίθησης στα παιδιά...Στο βιβλίο και στην ταινία γνωρίζουμε τους ήρωες που μάλλον δεν έχουν και τόσο υψηλά επίπεδα αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης.
Για τους μαθητές μας και τις μαθήτριές μας... με αφορμή την ταινία : Το "Μπράβο" από το στόμα του εκπαιδευτικού τους είναι πολύ σημαντικό! Μα είναι και πολύ σημαντικό επίσης να μάθουν να επιβραβεύουν τα ίδια τον εαυτό τους. Και δεν θα πρέπει να έχουν καταφέρει κάτι το εξαιρετικό! Μιλάμε για απλά πράγματα. Μπαίνοντας στην Α΄ τάξη σήμερα(23/2/2023) για το μάθημα των εικαστικών, μου ήρθε η ιδέα (την ώρα που κάναμε μάσκες αποκριάτικες) και ζήτησα από τα παιδιά να σκεφτούν κάτι για το οποία θα έλεγαν "Μπράβο" στον εαυτό τους σήμερα! Στην αρχή παραξενεύτηκαν ! Μα! Πώς να πουν "Μπράβο" στον ίδιο τους τον εαυτό; Μετά όμως βρήκαν πράγματα! Ψάχνοντας σε όσα έκαναν βρήκαν και είπαν: -Ποτέ ξανά δεν έχω κόψει έτσι! Θα έλεγα γι' αυτό "Μπράβο" στον εαυτό μου σήμερα! -Έκοψα μόνος μου τα μάτια στην μάσκα! -Ζωγράφισα πιο όμορφα σήμερα! Δεν άφησα καθόλου κενά! -Καθάρισα το θρανίο μου και είναι πολύ καθαρό τώρα! Μέσα σε όλα ακούστηκε κι αυτό: -Εγώ σήμερα θα έλεγα "Μπράβο" στον εαυτό μου , γιατί μοιράζομαι! -Τι μοιράζεσαι, Δήμητρα, και με ποιον; -Μοιράζομαι με την Αέλια και την Γεωργία τους μαρκαδόρους μου! -Και σου αρέσει αυτό; -Μου αρέσει πολύ να μοιράζομαι! Τους ζήτησα λοιπόν να το κάνουν αυτό κάθε μέρα . Να βρίσκουν κάτι που έκαναν καλύτερα από άλλες φορές και να δίνουν την ευκαιρία στον εαυτό τους να το χαρεί. και σίγουρα μπορούν να το κάνουν! Αν θελήσουμε να το κάνουμε αυτό και πιο οργανωμένα και συστηματικά με τα παιδιά της τάξης μας ή με τα παιδιά μας στο σπίτι, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το παρακάτω φύλλο, όπου θα καταγράφουν στο τέλος της μέρας ή όσο συχνά αποφασίσετε εσείς, εκείνο το θετικά διαφορετικό που έχουν καταφέρει σήμερα!! Ας μάθουμε στα παιδιά να κοιτάζουν "συνειδητά" μέσα τους και να αξιολογούν αυτό που συμβαίνει εκεί... Ως εκπαιδευτικοί, αλλά και ως γονείς έχουμε πολλές ευκαιρίες να βοηθήσουμε τα παιδιά μας προς αυτή την κατεύθυνση. Στην εποχή μας , ακούμε συνεχώς φράσεις όπως: "Δεν προλαβαίνω!" "Βιάζομαι!" "Δεν έχω χρόνο!" Κι όμως! Για τα παιδιά πρέπει να μπορούμε να διαθέτουμε χρόνο!Είναι ωφέλιμο να συζητάμε μαζί τους με κάθε ευκαιρία επιδιώκοντας να εκφράζονται για καθετί που τους προβληματίζει. Κάνουμε ερωτήσεις που βοηθούν στο διάλογο και όχι ερωτήσεις που μπορούν να απαντηθούν με ένα "ΝΑΙ" ή ένα "ΟΧΙ". -Πώς ένιωσες μ' αυτό; -Τι σκέφτεσαι για... -Τι πιστεύεις πως θα μπορούσε να είχε γίνει, για να μην ... ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΠΩΣ ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΟΥΝ ΔΗΛΩΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ, ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΘΑΝΟ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΩΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΟΙ ΝΑ ΤΑ ΕΚΦΡΑΣΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: Ας πούμε "Μπράβο" στον εαυτό μας Εκτυπώστε το αρχείο από εδώ: https://drive.google.com/file/d/1HbXJEcmTf72zybOmLBGggeyaYkKeN-CQ/view?usp=sharing Ο στόχος εκπαιδευτικών και γονιών μπορεί να είναι αυτός : "Να σηκώνει" το παιδί, όταν "πέφτει" ψυχολογικά! Όχι όμως ως μόνιμο στήριγμα που θα του στερήσει τη δυνατότητα της "ανεξαρτησίας-αυτοεκτίμησης"!
Του μαθαίνουμε να μπορεί να σταθεί στα πόδια του μόνο του από πολύ μικρό για να αποκτήσει συναισθηματική σταθερότητα και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του. Παρατηρείται πολύ συχνά οι γονείς να γίνονται "υπερπροστατευτικοί" σε τέτοιο βαθμό που δεν επιτρέπει αυτού του είδους την ανάπτυξη στα παιδιά. Αυτό πολλές φορές καλύπτει τις ανασφάλειες των ίδιων των γονέων, χωρίς να συνειδητοποιούν πώς είναι επιβλαβές για τα παιδιά... Έτσι μεγαλώνουμε ενήλικες χωρίς αυτοεκτίμηση με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους ίδιους αλλά και για όσους είναι γύρω τους, στο επαγγελματικό και ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον τους.
0 Comments
Σε ένα από τα εργαστήρια(με θέμα τα συναισθήματα) ασχοληθήκαμε με αυτή την όμορφη ιστορία για την αγάπη. Με πρωταγωνιστές μερικά χαρούμενα σφουγγαράκια, που είναι πάντα χαρούμενα, γιατί ζουν στον ωκεανό της αγάπης, και τη μικρή Μάριον, ένα λυπημένο κορίτσι! Εκείνα χαρίζουν και ζουν την αγάπη κι εκείνη καταλήγει στο συμπέρασμα τελικά ότι… «Σε ό,τι έχει να κάνει με την αγάπη είμαστε όλοι το ίδιο». Μια όμορφη ιστορία που περνάει το μήνυμα ότι μπορούμε να νιώθουμε καλύτερα και να ξεπερνάμε τα δύσκολα, όταν είμαστε με ανθρώπους που μας αγαπούν και τους αγαπάμε και υπάρχει αλληλοβοήθεια μεταξύ μας! Τα παιδιά της Β΄τάξης μπήκαν στη θέση της Μάριον (ενσυναίσθηση) και μοιράστηκαν στην ομάδα δικές τους εμπειρίες με έντονη λύπη και πώς κατάφεραν να αντιμετωπίσουν αυτό το δυσάρεστο- δύσκολο συναίσθημα. Ζωγράφισαν εικόνες από την ιστορία και διάβασαν τους διαλόγους της. Εργασία που κάναμε με τα παιδιά της Β' τάξης του 1ου ΔΣ Βόλου: Η ιστορία που χρησιμοποιήσαμε σε αρχείο pdf για λήψη και εκτύπωση είναι εδώ:
drive.google.com/file/d/1EGBMkfOg1CH_Iw7TizoW4QKA0flLN9wA/view?usp=sharing |
Σχετικά με το blog:Εδώ θα μοιραζόμαστε ιδέες για δραστηριότητες και εργασίες στα μαθήματα και στα "Εργαστήρια δεξιοτήτων" στο δημοτικό σχολείο. Αρχεία
December 2023
Κατηγορία
All
|